tag:blogger.com,1999:blog-355794168076863213.post5110036817262691381..comments2024-03-13T09:25:53.508+02:00Comments on Ας Μιλήσουμε Επιτέλους: Αυτοί τα φάγανε, εμείς θα πληρώσουμεUnknownnoreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-355794168076863213.post-48520763912794244762014-01-05T14:28:25.436+02:002014-01-05T14:28:25.436+02:00Τα φώναζε από νωρίς και η Γεωργαντά και η Σακοράφα...Τα φώναζε από νωρίς και η Γεωργαντά και η Σακοράφα, αλλά ο "κόσμος" ακόμα φοράει ωτοασπίδες και παρωπίδες...Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-355794168076863213.post-49734603341386324182014-01-05T01:09:49.754+02:002014-01-05T01:09:49.754+02:00Βολικό το παραμύθι ότι όλοι μαζί τα φάγαμε. Αρχικά...Βολικό το παραμύθι ότι όλοι μαζί τα φάγαμε. Αρχικά δημιούργησαν ενοχές στον κόσμο (διεφθαρμένοι, λαμόγια) για να μπορέσουν να μας ξεπουλήσουν...Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-355794168076863213.post-35657081635723084272014-01-04T22:16:39.233+02:002014-01-04T22:16:39.233+02:00Η χώρα μας, πριν την κρίση, είχε δημ χρέος περι τα...Η χώρα μας, πριν την κρίση, είχε δημ χρέος περι τα 270 δις. Για να καταλάβουμε την τότε θέση μας θα πρέπει να κάνουμε μια προβολή δεδομένων.<br />Αυτά τα δις (εκτός του ότι έπρεπε να ελεγχθούν ως προς την νομιμότητά τους), με δεδομένο πώς τα 120 δις είναι απολύτως εξυπηρετήσιμα και βιώσιμα (60% αεπ) αφήνουν 150 δις χρέος τακτοποιήσιμο για 10 εκ κατοίκους, δηλ κάπου 15 χιλ ευρω το άτομο.<br />Τα ακίνητα της χώρας σε τρέχουσε τότε τιμές (2008) είχαν μ.ο τιμής γύρω στα 1800 ευρώ (αστικά).<br />Δηλ. κάθε πολίτης, "αποβάλλοντας" 8 τμ από την ιδιοκτησία του (ή κάποιο άλλο αντίστοιχης αξίας ακίνητο, ή χρεόγραφο, ή κατάθεση κλπ) θεωρητικά εξοφλούσε το αναλογούν δημόσιο χρέος του... και εις άλλα με υγεία (ένα αυτοκίνητο στην ζωή του λιγώτερο!).<br />Εάν ήταν ανήλικος, ή νέος ακόμη, θα επεβάρυνε την οικογένειά του με άλλα 8 τμ κλπ. <br />Αυτό ήταν το θεωρητικό πρόβλημα με τους τότε αριθμούς και με ΙΣΟΤΙΜΙΑ αξιών κεφαλαίου και χρήματος.<br />Το πώς θα εξοφλούντο βεβαίως οι τράπεζες (όσα εδάνεισαν και για ό,τι τα εδάνεισαν αυτά θα έπρεπε βάσει των υποθηκών να πάρουν) με δεδομένη την κρίση ρευστότητας εντός ευρώ, είναι ένα σύνθετο πρόβλημα που δεν θα αντιμετωπιζόταν με... αποκοπή δωματίων, ή οικοπέδων, προφανώς κάτι ευφυέστερο θα έπρεπε να γίνει.<br />Αλλά έστω πως δεν είχαμε τέτοια λύση.<br />Με έξοδο από τη ευρωζώνη οι τράπεζες θα έχαναν το ξένο νόμισμα και στην θέση του θα προέκυπτε ένα φθηνότερο, για κάλυψη των εγχωρίων κυρίως αναγκών... με ανάλογη πτώση του επιπέδου της ζωής ΟΜΩΣ ΟΛΩΝ και όχι όπως τώρα με τον μηδενισμό του 30% και την ασφυξία του άλλου 30%.<br />Φυσικά οι τράπεζες χρεωστούν και σε εξωτερικά κεφάλαια υπολογισμένα σε σκληρό νόμισμα.<br />Μέρος τους θα περιερχόταν σε ξένα χέρια, μήπως τώρα το ίδιο δεν προβλέπεται;<br />Τουλάχιστον τότε θα είχαμε εθνικό έλεγχο και θα έπρεπε να συνεργασθούν.<br />Έναντι αυτής της κατάστασης (που προυποθέτει ρευστότητα με άμεσες ΕΠΙΠΕΔΕΣ εξισολογιστικές συνέπειες), επιλέχθηκαν οι αλχημίες της εντός ευρώ ανακεφαλαιοποιητικής σωτηρίας των τραπεζών (και των κολαούζων τους) και η καταστροφή του τόπου. <br />Εάν ακόμη υπολογίσουμε τα 70 δις που ευρίσκονται έξω και κανονικά θα έπρεπε να επιστρέψουν με νόμιμες διαταγές, το εσωτερικό δίκαιο που αφορούσε το μεγαλύτερο μέρος του χρέους κλπ, καταλαβαίνουμε πως παίζεται το παιχνίδι και πως θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα... με το "πιστόλι" στο τραπέζι.Anonymousnoreply@blogger.com