tag:blogger.com,1999:blog-355794168076863213.post4054554311642603351..comments2024-03-13T09:25:53.508+02:00Comments on Ας Μιλήσουμε Επιτέλους: Η αποχή ως δείγμα πολιτικής ωριμότηταςUnknownnoreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-355794168076863213.post-79707799586361257972015-09-16T11:02:46.569+03:002015-09-16T11:02:46.569+03:00" Η πλειονότητα των διανοουμένων μας περί άλλ..." Η πλειονότητα των διανοουμένων μας περί άλλα τυρβάζει, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι εισηγητές αυτής της πρότασης εμφορούνται από διαθέσεις ολοκληρωτικές και απολυταρχικές. Ίσως και θεοκρατικές ! Τόσο ανόητοι είναι. Τι άλλο να γράψει κανείς ;"<br /><br />Σε επίρρωση των ανωτέρω έχουμε και την επιβεβαίωση : <br /><br />" Η αποχή, σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο, είναι ψήφος και μάλιστα η πιο δυνατή και πιο ύπουλη ολιγαρχική ψήφος, γιατί ενώ “πουλάει” δήθεν αντίσταση και απόρριψη όλων των κομμάτων, είναι αυτή που δίνει τη μεγαλύτερη δύναμη στα ολιγαρχικά κόμματα και κυρίως στα κόμματα εξουσίας. Ο απέχων, για τους αρχιερείς της διαπλοκής, της απάτης και της διαφθοράς είναι το μεγαλύτερο κορόιδο, γιατί ενώ αισθάνεται ότι δήθεν απορρίπτει τους πάντες, στην ουσία με την πράξη του αυτή τους ενισχύει και τους δίνει τη δυνατότητα να τον εξουσιάσουν περισσότερο, ακόμα και από αυτόν που έχει ρίξει έγκυρη ψήφο υπέρ αυτών." Κυπριανός Χριστοδουλίδηςhttps://www.blogger.com/profile/08392258607092356179noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-355794168076863213.post-68948805596681313732015-09-16T09:49:32.076+03:002015-09-16T09:49:32.076+03:00Το θέμα είναι να καταφέρουμε να είναι μαζική. Το θέμα είναι να καταφέρουμε να είναι μαζική. Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-355794168076863213.post-90309623956218731582015-09-16T00:48:33.505+03:002015-09-16T00:48:33.505+03:00Η αιτία της εθνικής μας παρακμής
" Εν πάση π...Η αιτία της εθνικής μας παρακμής<br /><br />" Εν πάση περιπτώσει πάντως, όποιες κι αν είναι οι αιτίες (ποτέ άλλωστε δεν είναι μόνο μία), το βέβαιο είναι πως φτάσαμε στο τέλος ενός κύκλου, όπου καμμία επιλογή (από αυτές τουλάχιστον που μας πλασάρουν οι εγκάθετοι συστημικοί ινστρούχτορες) δεν έχει την παραμικρή σημασία."<br /><br />κχ<br />Κατά την εκτίμηση του γράφοντος αιτία είναι μόνον μια. Είναι το δόγμα "ανήκουμε στη Δύση", που μας ταλαιπωρεί από τότε που εγκαταστήσαμε την Βαυαροκρατία. Στο δόγμα αυτό υποτάχθηκε και η εκκλησιαστική ιεραρχία, έγινε βακτηρία στήριξης της έκδηλης πολιτικής μας ανεπάρκειας, δειλά-δειλά στην αρχή, απερίφραστα όμως στις αρχές του περασμένου (20ου) αιώνα και έκτοτε, μέχρι σήμερα. Τα θεμέλια, παρένθεση αυτό, είχαν τεθεί ακόμη και λίγο προ του 19ου αιώνα από την Φαναριώτικη διπλωματία. Η διαρκής έκπτωση - αναφέρομαι στην εκκλησιαστική ιεραρχία - γίνεται απόλυτα ευκρινής σήμερα και βαίνει παράλληλα της διπλωματικής.<br /><br />Τι θέλω να πω με αυτά ; Αν ζούσε σήμερα ο Μακρυγιάννης θα μας έλεγε : "Χορτάσαμε πια από ελευθερία συνταγματική των Άγγλων και των Γάλλων και Ορθοδοξία Ρούσικη (...) Αυτό το σύστημα της δημοκρατίας δεν το θέλαμεν οι τίμιοι άνθρωποι, ότι το γευτήκαμεν κι αυτό"(1). Θα μας ξεσήκωνε πάλι όλους, όχι για να πάρουμε τα όπλα και να ζητήσουμε Νόμους και Σύνταγμα, αλλά για να απέχουμε από αυτό το δόλιο σύστημα των εκλογών, που μόνο δεινά μας έχει φέρει. Και όταν κάποτε του ζήτησαν να πάει στη Βουλή να ψηφίσει, δεν πάτησε το πόδι του. Ποιος ; Αυτός που αγωνίστηκε για Σύνταγμα και Νόμους ! Είχαν και τότε, φαίνεται, πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, εφαρμοστικούς νόμους και παρεμφερή άλλα ισοδύναμα, με διαφορετική προφανώς ονομασία.<br /><br />Καιρός λοιπόν να ξεκινήσουμε πανστρατιά υπέρ της συνειδητής Αποχής. Ποιοι όμως και πόσοι είναι διατεθειμένοι γι΄ αυτό το επίπονο και επίμοχθο έργο, ώστε εκ των πραγμάτων να γίνει αναγκαία η σύγκλιση Νέας Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης. Η πλειονότητα των διανοουμένων μας περί άλλα τυρβάζει, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι εισηγητές αυτής της πρότασης εμφορούνται από διαθέσεις ολοκληρωτικές και απολυταρχικές. Ίσως και θεοκρατικές ! Τόσο ανόητοι είναι. Τι άλλο να γράψει κανείς ;<br /><br />(1) Άπαντα Μακρυγιάννη, 1821, Ελληνική Εκδοτική Σχολή, Αθήνα 1977, Τόμος Α, σελ.169 και 212Κυπριανός Χριστοδουλίδηςhttps://www.blogger.com/profile/08392258607092356179noreply@blogger.com