Και τώρα τί; Η επόμενη ημέρα της επίθεσης και η απομόνωση της Μόσχας και της Τεχεράνης

Του Δημήτρη Γ. Απόκη 

Τα συμπεράσματα τα οποία μπορούν να εξαχθούν από την επιχείρηση των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας στη Συρία είναι πολλά, όπως πολλά είναι και τα ερωτηματικά. Την ίδια στιγμή το πριν και το μετά της επιχείρησης έχει οδηγήσει σε μια σειρά σημαντικών συμπερασμάτων αναφορικά με την επιρροή χωρών στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου. Επίσης, η επιχείρηση στη Συρία, είναι βαρύνουσας σημασίας για το ρόλο των ΗΠΑ στο αναδυόμενο διεθνές σύστημα.


Το πρώτο σημαντικό συμπέρασμα της επίθεσης των δυτικών συμμάχων στη Συρία, είναι ότι η κυβέρνηση Τράμπ, εισέρχεται σε μια περίοδο ωριμότητας στο τομέα της εξωτερικής πολιτικής και διεθνούς ασφάλειας.

Μετά τον πρώτο χρόνο του συστημικού σοκ της εκλογής Τράμπ στις τάξεις της Δύσης, το γεγονός ότι στην επιχείρηση εναντίον του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία, συμμετείχαν οι δυο πιο σοβαρές ευρωπαϊκές – δυτικές, σε στρατιωτικό επίπεδο δυνάμεις, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία, αποτελεί ξεκάθαρη ένδειξη ότι τουλάχιστον σε επίπεδο διεθνούς ασφάλειας η Δύση επανέρχεται στην κανονικότητα.

Τράμπ…

Ο Αμερικανός Πρόεδρος, Ντόναλντ Τράμπ, δικαιολογημένα μπορεί να διεκδικήσει την επιτυχία του ότι κατάφερε να φέρει τους συμμάχους στο δρόμο που επιθυμεί.

Μετά το σκωτσέζικο ντούζ των πρώτων μηνών, όπου τους κατσάδιασε για το γεγονός ότι για δεκαετίες απολαμβάνουν τα κέρδη χωρίς να επιμερίζονται το κόστος που τους αναλογεί όσο αφορά την ασφάλεια τους, και τις συνεισφορές τους στο ΝΑΤΟ, έχουν αυξήσει και οι δυο ηγέτιδες στον αμυντικό τομέα δυνάμεις στης Ευρώπης τον ακολούθησαν στην επιχείρηση στη Συρία.

Ένα δεύτερο συμπέρασμα που εξάγεται από το τι προηγήθηκε της επιχείρησης, αλλά και από την ίδια την επιχείρηση, έχει να κάνει με το Λονδίνο και το Παρίσι.

Γαλλία…

Όπως έχω γράψει και στο πρόσφατο παρελθόν (ΕΔΩ), ο Εμμανουέλ Μακρόν, έχει αποφασίσει να καταστήσει τη Γαλλία, προνομιακό σύμμαχο και αντικαταστάτη των ΗΠΑ, σε Ευρώπη, Μέση Ανατολή και Ανατολική Μεσόγειο. Θα επαναλάβω ότι αυτό θα ξεδιπλωθεί και θα γίνει πιο εμφανές στην επίσημη επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου στην Ουάσιγκτον, στις 23 Απριλίου.

Μεγάλη Βρετανία…

Την ίδια στιγμή, η επιχείρηση στη Συρία, και η σφοδρή, σε διπλωματικό επίπεδο, σύγκρουση του Λονδίνου με τη Μόσχα, έδωσε τη δυνατότητα στη Μεγάλη Βρετανία, στη μετά Brexit εποχή, να καταστήσει σαφές ότι συνεχίζει να αποτελεί και δεν σκοπεύει να απωλέσει το ρόλο του σημαντικού παίκτη στον τομέα της διεθνούς ασφάλειας.

Επίσης, σε πολιτικό επίπεδο, στο εσωτερικό της Μεγάλης Βρετανίας, έδωσε φιλί ζωής στην καθόλα τραγική βρετανίδα Πρωθυπουργό, Τερέζα Μέϊ, και επανάφερε τους Βρετανούς στην πραγματικότητα, όσο αφορά τον νοσταλγό και θαυμαστή της Σοβιετικής Ένωσης, τραγικό ηγέτη του Εργατικού Κόμματος, Τζέρεμι Κόρμπιν.

Τουρκία – Ερντογάν…

Σημαντικά είναι και τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την επιχείρηση όσο αφορά την Τουρκία και τον Ταγίπ Ερντογάν. Οι δηλώσεις στήριξης όσο αφορά την επιχείρηση από τον Πρόεδρο της Τουρκίας, δείχνουν πόσο κοντά πόδια έχει το φλερτ, κυρίως με τη Ρωσία, αλλά και με το Ιράν.

Ακόμη, οι τηλεφωνικές επικοινωνίες του με Τράμπ και Πούτιν, πριν από την επίθεση, αποδεικνύουν, όσο και να μην μας αρέσει, ότι η Τουρκία είναι σημαντικός παίκτης στις επερχόμενες εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Ουάσιγκτον…

Όπως έχω αναλύσει σε πρόσφατο άρθρο μου ( ΕΔΩ), αν και αναγκαία και σωστή, η επίθεση με πυραύλους εναντίον του καθεστώτος Άσαντ θα αποτελέσει μια τρύπα στο νερό εάν δεν ακολουθήσει ένας στρατηγικός σχεδιασμός από την κυβέρνηση Τράμπ για τη Συρία, αλλά και την ευρύτερη περιοχή.

Πρέπει άμεσα η Ουάσιγκτον να εφαρμόσει μια στρατηγική ελέγχου και διαχείρισης της, στην ουσία, αποχώρησής της από το βάλτο της Μέσης Ανατολής. Διότι όσο και να ακούγεται παράξενο κάτι τέτοιο ο σχεδιασμός αυτός δεν έχει αλλάξει παρά την επίθεση.

Ένα επίσης θετικό συμπέρασμα της επίθεσης εναντίον του Άσαντ, όσο αφορά την κυβέρνηση Τράμπ, είναι το γεγονός ότι οι διαφορές μεταξύ του Υπουργού Άμυνας, Στρατηγού Τζέημς Μάτις, και του νέου Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας του Αμερικανού Προέδρου, Τζόν Μπόλτον, μπορούν να οδηγήσουν σε ένα θετικό μείγμα πολιτικής και δράσης στον τομέα εξωτερικής πολιτικής και διεθνούς ασφάλειας.

Ρωσία…

Το πριν και το μετά της επίθεσης, δείχνει και τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται η Ρωσία και ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Αν και δεν ήταν λίγοι οι αδαείς που είχαν τσιμπήσει στις κενές περιεχομένου απειλές της Μόσχας πριν την επίθεση, για σκληρή απάντηση στην περίπτωση που υπάρξει επίθεση εναντίον της Συρίας, το αποτέλεσμα δείχνει φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Ταυτόχρονα, το χθεσινό Βατερλό, της Ρωσίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, με το Ψήφισμα για τη Συρία, σε συνδυασμό με την παταγώδη αποτυχία της επικοινωνιακής στρατηγικής της Μόσχας, να περάσει σε στήσιμο της επίθεσης με χημικά όπλα στη Συρία, δείχνει την ουσιαστική, διεθνή απομόνωση στην οποία βρίσκεται ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Η ψήφος της Κίνας, ήταν για τους δικούς της λόγους αναμενόμενη.

Ιράν…

Το ίδιο και πιο αρνητικό είναι το συμπέρασμα για το Ιράν. Η επίθεση σε συνδυασμό με την αεροπορική επίθεση λίγα εικοσιτετράωρα πριν εναντίον ιρανικών στόχων, από το Ισραήλ, στο εσωτερικό της Συρίας, αποτελεί μήνυμα για την επεκτατική στρατηγική της Τεχεράνης. Και όχι μόνο αυτό. Αποτελεί και τα προεόρτια του τι θα ακολουθήσει όσο αφορά την διεθνή συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.

Είναι σχεδόν βέβαιο, ότι οι ευρωπαϊκές δυνάμεις θα κάνουν πίσω και θα στηρίξουν τις απαιτήσεις του Προέδρου Τράμπ και των ΗΠΑ, για βελτιώσεις στην συμφωνία, με έμφαση στο πρόγραμμα βαλλιστικών πυραύλων και την υποστήριξη τρομοκρατικών οργανώσεων. Παρά τις συνήθεις κούφιες απειλές οι Μουλάδες της Τεχεράνης, το έχουν πάρει το μήνυμα.

Ξεκάθαρα, η επίθεση εναντίον του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία, από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία, αποτελεί παράγοντα σημαντικών εξελίξεων, οι οποίες θα αρχίσουν να γίνονται εμφανείς στο προσεχές διάστημα.

*Ο Δημήτρης Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University, μέλος του The International Institute of Strategic Studies, και διετέλεσε επί σειρά ετών διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ, και το Πεντάγωνο, στην Ουάσιγκτον.

HellasJournal



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση