Η χώρα με τους περισσότερους δούλους στην Ευρώπη, είναι η Τουρκία
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος
Η λέξη kul είναι τουρκική και σημαίνει δούλος ή σκλάβος. Την θλιβερή ανάμνηση αυτής της λέξης την κληρονομήσαμε από την μαύρη περίοδο της οθωμανικής κατοχής με το γνωστό σημερινό επώνυμο, Κούλογλου, που σημαίνει ο «γιος του σκλάβου».
Οι Οθωμανοί είχαν καθιερώσει τα σκλαβοπάζαρα και είχαν θεσμοθετήσει την δουλεία στην αυτοκρατορία τους, μια αυτοκρατορία όπου άκμαζε η δουλοκρατεία και το εμπόριο λευκής σαρκός. Φαίνεται πως και σήμερα, η σύγχρονη Τουρκία δεν έχει ξεχάσει την δουλεία και ακόμα στον εικοστό πρώτο αιώνα η δουλοκρατία ζει και βασιλεύει στην γειτονική Τουρκία.
Σύμφωνα με ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Taraf, η οποία επικαλείται σχετική έρευνα του γνωστού γερμανικού καναλιού, Deutche Welle, στην Τουρκία ακμάζει η σύγχρονη δουλεία, η οποία μάλιστα εκδηλώνεται και με την «κάλυψη» των υποχρεωτικών γάμων, όπου ο αφέντης έχει σαν δούλες του τρεις έως δέκα γυναίκες, τις οποίες ή νοικιάζει με ακριβό αντίτιμο, ή ακόμα και τις πουλά σε πολύ υψηλές τιμές.
Σύμφωνα με ευρωπαϊκά στοιχεία, σε παγκόσμιο επίπεδο η Τουρκία καταλαμβάνει πολύ υψηλή θέση σε σύγχρονο αριθμό δούλων. Ο συνολικός επίσημος αριθμός των δούλων στην σύγχρονη Τουρκία, σύμφωνα με ευρωπαϊκούς υπολογισμούς, υπολογίζεται στους 185.500, αριθμός που αναδεικνύει την Τουρκία σαν πανευρωπαϊκή πρωταθλήτρια σε αριθμό δούλων. Ιδιαίτερο θλιβερό εδώ είναι το γεγονός ότι μεγάλος αριθμός αυτών των δούλων είναι ανήλικα παιδιά, που τα εκμεταλλεύονται με τον χειρότερο τρόπο τα αφεντικά τους, δεν έχουν κανένα δικαίωμα, ενώ παράλληλα οργιάζει και το εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων από τα κυκλώματα των δουλεμπόρων.
Άλλες χώρες όπου οργιάζει η δουλεία, όπως αναφέρουν τα στοιχεία του γερμανικού καναλιού, είναι η Ινδία, η Κίνα το Πακιστάν, το Ουζμπεκιστάν και το Μπαγκλαντές. Τα στοιχεία αυτά δικαιολογούν ως ένα βαθμό και την προέλευση του μεγαλύτερου αριθμού των λαθρομεταναστών που καταφεύγουν κυνηγημένοι από το δουλεμπόριο των χωρών αυτών προς την Δύση για καλύτερη τύχη, και καθ’ οδόν γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους εμπόρους λαθρομεταναστών, κυρίως Τούρκους μαφιόζους οι οποίοι κερδίζουν εκατομμύρια από αυτό το άθλιο εμπόριο ανθρωπίνων ψυχών.
Ένα άλλο επίσης θλιβερό στοιχείο είναι πως την κατάσταση αυτή ευνοούν και οι θρησκευτικές παραδόσεις των ασιατικών χωρών, καθώς και το Ισλάμ και πολύ περισσότερο οι θρησκείες των Ινδιών, που δεν κάνουν λόγο για απαγόρευση της δουλείας, ενώ ο χριστιανισμός από την πρώτη περίοδο της εμφάνισης του καταπολέμησε με σθένος αυτόν τον βάρβαρο και απάνθρωπο θεσμό, ο οποίος σημειωτέον είχε ακμάσει και στην αρχαία εποχή, όπου την περίοδο της ειδωλολατρίας η δουλεία ήταν ένας βασικός θεσμός των αρχαίων.
Πηγή NikosXeiladakis
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος
Η λέξη kul είναι τουρκική και σημαίνει δούλος ή σκλάβος. Την θλιβερή ανάμνηση αυτής της λέξης την κληρονομήσαμε από την μαύρη περίοδο της οθωμανικής κατοχής με το γνωστό σημερινό επώνυμο, Κούλογλου, που σημαίνει ο «γιος του σκλάβου».
Οι Οθωμανοί είχαν καθιερώσει τα σκλαβοπάζαρα και είχαν θεσμοθετήσει την δουλεία στην αυτοκρατορία τους, μια αυτοκρατορία όπου άκμαζε η δουλοκρατεία και το εμπόριο λευκής σαρκός. Φαίνεται πως και σήμερα, η σύγχρονη Τουρκία δεν έχει ξεχάσει την δουλεία και ακόμα στον εικοστό πρώτο αιώνα η δουλοκρατία ζει και βασιλεύει στην γειτονική Τουρκία.
Σύμφωνα με ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Taraf, η οποία επικαλείται σχετική έρευνα του γνωστού γερμανικού καναλιού, Deutche Welle, στην Τουρκία ακμάζει η σύγχρονη δουλεία, η οποία μάλιστα εκδηλώνεται και με την «κάλυψη» των υποχρεωτικών γάμων, όπου ο αφέντης έχει σαν δούλες του τρεις έως δέκα γυναίκες, τις οποίες ή νοικιάζει με ακριβό αντίτιμο, ή ακόμα και τις πουλά σε πολύ υψηλές τιμές.
Σύμφωνα με ευρωπαϊκά στοιχεία, σε παγκόσμιο επίπεδο η Τουρκία καταλαμβάνει πολύ υψηλή θέση σε σύγχρονο αριθμό δούλων. Ο συνολικός επίσημος αριθμός των δούλων στην σύγχρονη Τουρκία, σύμφωνα με ευρωπαϊκούς υπολογισμούς, υπολογίζεται στους 185.500, αριθμός που αναδεικνύει την Τουρκία σαν πανευρωπαϊκή πρωταθλήτρια σε αριθμό δούλων. Ιδιαίτερο θλιβερό εδώ είναι το γεγονός ότι μεγάλος αριθμός αυτών των δούλων είναι ανήλικα παιδιά, που τα εκμεταλλεύονται με τον χειρότερο τρόπο τα αφεντικά τους, δεν έχουν κανένα δικαίωμα, ενώ παράλληλα οργιάζει και το εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων από τα κυκλώματα των δουλεμπόρων.
Άλλες χώρες όπου οργιάζει η δουλεία, όπως αναφέρουν τα στοιχεία του γερμανικού καναλιού, είναι η Ινδία, η Κίνα το Πακιστάν, το Ουζμπεκιστάν και το Μπαγκλαντές. Τα στοιχεία αυτά δικαιολογούν ως ένα βαθμό και την προέλευση του μεγαλύτερου αριθμού των λαθρομεταναστών που καταφεύγουν κυνηγημένοι από το δουλεμπόριο των χωρών αυτών προς την Δύση για καλύτερη τύχη, και καθ’ οδόν γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους εμπόρους λαθρομεταναστών, κυρίως Τούρκους μαφιόζους οι οποίοι κερδίζουν εκατομμύρια από αυτό το άθλιο εμπόριο ανθρωπίνων ψυχών.
Ένα άλλο επίσης θλιβερό στοιχείο είναι πως την κατάσταση αυτή ευνοούν και οι θρησκευτικές παραδόσεις των ασιατικών χωρών, καθώς και το Ισλάμ και πολύ περισσότερο οι θρησκείες των Ινδιών, που δεν κάνουν λόγο για απαγόρευση της δουλείας, ενώ ο χριστιανισμός από την πρώτη περίοδο της εμφάνισης του καταπολέμησε με σθένος αυτόν τον βάρβαρο και απάνθρωπο θεσμό, ο οποίος σημειωτέον είχε ακμάσει και στην αρχαία εποχή, όπου την περίοδο της ειδωλολατρίας η δουλεία ήταν ένας βασικός θεσμός των αρχαίων.
Πηγή NikosXeiladakis
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
"την κατάσταση αυτή ευνοούν και οι θρησκευτικές παραδόσεις των ασιατικών χωρών, καθώς και το Ισλάμ και πολύ περισσότερο οι θρησκείες των Ινδιών, που δεν κάνουν λόγο για απαγόρευση της δουλείας, ενώ ο χριστιανισμός από την πρώτη περίοδο της εμφάνισης του καταπολέμησε με σθένος αυτόν τον βάρβαρο και απάνθρωπο θεσμό"
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέγεται στο Άγιο Κοράνι:
“Οι πιστοί θα φτάσουν οπωσδήποτε στην επιτυχία,
είναι εκείνοι που ταπεινώνουν τον εαυτό τους όταν προσεύχονται.
Και είναι εκείνοι που αποφεύγουν ματαιόδοξες κουβέντες.
Και είναι εκείνοι που αποδίδουν έμπρακτα τη ζακάτ [δίνοντας ως ελεημοσύνη το 2,5% του εισοδήματος τους].
Και είναι εκείνοι που προφυλάσουν τον εαυτό τους απέχοντας από τα σαρκικά πάθη,
εκτός εάν αυτό συμβαίνει με τις συζύγους τους μόνο ή με εκείνες που το δεξί τους χέρι εξουσιάζει, γιατί τότε είναι εκτός μομφής.
Αλλά εκείνοι όμως που οι επιθυμίες τους ξεπερνούν αυτά τα όρια, είναι παραβάτες.
(Μακάριοι επίσης) είναι και εκείνοι που προσέχουν ό,τι τους έχει δοθεί εμπιστευτικά και ειλικρινά τηρούν τις συμφωνίες τους.
Και είναι εκείνοι που (με ακρίβεια) φυλάγουν τις προσευχές τους.
Αυτοί θα είναι οι κληρονόμοι,
που θα κληρονομήσουν τον Παράδεισο (όπου) για πάντα θα κατοικήσουν.” (Κοράνι, 23:1-11).
Όταν το Ισλάμ αποκαλύφθηκε στον Προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) πριν 1400+χρόνια, η δουλεία ήταν ένα κοινωνικό γεγονός όπως επίσης και η αιχμαλωσία σε πολέμους. Όταν γινόντουσαν πόλεμοι μεταξύ των Μουσουλμάνων και τον παγανιστών εξαιτίας της καταδίωξης που κάνανε οι δεύτεροι στους πρώτους, ο νικητής έπαιρνε αιχμάλωτους πολέμου όπου αργότερα γινόντουσαν δούλοι και υπηρέτες. Είχαν την επιλογή να πληρώσουν και να αφεθούν ελεύθεροι η να κρατήσουν το πιστεύω τους σαν δούλοι. Ο πρώην μουσουλμάνος ξεχνάει το γεγονός ότι αυτή η πρακτική ήταν κοινωνικό φαινόμενο εκείνη την εποχή και δεν δημιουργήθηκε από το Ισλάμ.
Όμως το Ισλάμ έπαιξε μεγάλο ρόλο στην εξαφάνιση της δουλείας και σταδιακά την εξαφάνισε. Οι Μουσουλμάνοι απαγορευόταν να έχουν δούλους η σκλάβους ομόθρησκους, έτσι όταν εξαπλώθηκε το Ισλάμ ταυτόχρονα και σταδιακά εξαφανιζόταν και η δουλεία. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) συνήθιζε να στέλνει τους συντρόφους του όπως τον Άμπου Μπακρ και τον Οθμάν ιμπν Άφφαν (ραντιγιαλλάχου άνχουμ) να αγοράζουν και να απελευθερώνουν σκλάβους. Μερικοί από τους πρώτους προσύλητους στο Ισλάμ ήταν φτωχοί απελευθερωμένοι πρώην σκλάβοι όπως π.χ. ο Μπιλάλ ιμπν Ράμπα αλ-Χαμπάσι (ραντιγιαλλάχου άνχου). Ο Προφήτης είχε πει ότι μία από τις καλύτερες πράξεις είναι η απελευθέρωση ενός σκλάβου. Ο ίδιος του είχε απελευθερώσει 63 σκλάβους ενώ η σύζυγος του Άισα (ραντιγιαλλάχου άνχα) 67. Συνολικά η οικογένεια του προφήτη είχε απελευθερώσει 39.237 σκλάβους.
Πληρωμή για απελευθέρωση αιχμαλώτων. Δηλαδή, απαγωγή και πληρωμή λύτρων. Ειδάλλως, θάνατος ή... σκλαβιά! Αν έχεις είσαι άπιστος, και πέσεις στα χέρια ισλαμιστή, τότε ή έχεις λεφτά είσαι ελεύθερος ή θανατώνεσαι (παραδειγματικά) ή... γίνεσαι δούλος... Βέβαια, υπάρχει και η επιλογή του εξισλαμισμού, αφού το Ισλάμ δεν δέχεται δούλους, παρά μόνο εάν δεν γίνεται αλλιώς! Δεν κοροϊδευόμαστε. Τον εαυτό σου κοροϊδεύεις και δεν το έχεις πάρει καταλάβει ακόμη
ΔιαγραφήΤο Ισλάμ αντιμετώπισε την δουλεία σαν ένα κακό κοινωνικό φαινόμενο και σιγά σιγά (όχι αμέσως) την εξαφάνισε, όπως έκανε και με την περίπτωση του αλκοόλ. Οι δούλες και οι σκλάβες (και άντρες) στο Ισλάμ είχαν την καλύτερη αντιμετώπιση. Το Ισλάμ διέταζε τους Μουσουλμάνους να δέχονται τους σκλάβους και τις σκλάβες σαν αδέρφια τους και να τους συμπεριφέρονται με τον καλύτερο τρόπο, με καλοσύνη και αγάπη. Είναι αλήθεια ότι το Ισλάμ επιτρέπει το σεξ με τις αιχμάλωτες αλλά σε καμία περίπτωση δεν το επιβάλει και μάλιστα καλούνται οι μουσουλμάνοι να συμπεριφέρονται στους δούλους σαν σε αδέρφια τους ή δικούς τους ανθρώπους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε: “Μην προξενείτε κακό, βλάβη και ζημιά στους εαυτούς σας και στους άλλους” (Al-Daraqutni;, Ibn Majah; & Ahmad, Musnad;).
Ο Προφήτης δίδαξε τον σεβασμό και την καλή μεταχείριση προς τις σκλάβες και τους σκλάβους. Λέει: “Οι υπηρέτες σας και οι σκλάβες-σκλάβοι σας είναι αδέρφια σας. Όποιος έχει σκλάβα-σκλάβο έχει την υποχρέωση να τους δίνει φαγητό από την μερίδα του και ρούχα από αυτά που ντύνετε. Δεν πρέπει να τους βάζετε εργασίες πέρα από τις αντοχές τους. Αν πρέπει να τους βάλετε να κάνουν σκληρή εργασία τότε να τους βοηθήσετε” (Sahih al-Bukhari, Iman, 22; Adab, 44; Sahih Muslim, Iman, 38–40; & Abu Dawud, Adab, 124;).
Τα τελευταία λόγια που καταγράφει ο Αλή (ραντιγιαλλάχου άνχου) πριν το θάνατο του Προφήτη είναι ότι ο Προφήτης είπε: “Η Προσευχή! Η Προσευχή! Φοβηθείτε το Θεό όσων αναφορά τις σκλάβες-σκλάβους σας” (Al-Adab al-Mufrad Al-Bukhari, Nr. 158;)
και
“Kανείς από εσάς όταν συστήνει την υπηρέτρια του η υπηρέτη του να μη λέει {από εδώ ο σκλάβος μου ή η σκλάβα μου} το καλύτερο είναι να τον συστήσει ως αδερφό του ή αδελφή του” (Ahmed ibn Hanbal, Musnad, 2 ,4;).
Ο Αλ-Μαρούρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε: “Συνάντησα στην Αρ-Ραμπάδα τον Άμπου Δαρ, που φορούσε μία μπέρτα και ο δούλος του φορούσε μία παρόμοια (μπέρτα). Τον ρώτησα γιατί και μου είπε: {Έβρισα κάποιον αποκαλώντας τη μητέρα του με άσχημες κουβέντες. Ο Προφήτης μου είχε πει: Ω Άμπου Δαρ! Τον έβρισες χαρακτηρίζοντας τη μητέρα του με άσχημες κουβέντες. Ακόμα έχεις μερικά χαρακτηρηστικά της άγνοιας. Οι δούλοι σας είναι τα αδέρφια σας και ο ΑΛΛΑΧ τους έχει θέσει υπό την εξουσία σας. Έτσι, όποιος έχει έναν αδερφό υπό την εξουσία του, θα πρέπει να τον θρέφει από ό,το τρώει αυτός και να τον ντύνει με ό,τι φοράει και αυτός. Μην τους ζητάτε (τους δούλους) να κάνουν κάτι πάνω από την αντοχή τους και αν το κάνετε, τότε βοηθήστε τους}” (Sahih Bukhari, Vol.1, Book 2, #29;).
Ο πατέρας του Άμπου Μπούρντα (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είχε πει:
“Τρία πρόσωπα θα έχουν διπλή ανταμοιβή’
Κάποιος από τους λαούς της Βίβλου που πίστεψε στον προφήτη του (τον Ιησού) και μετά πίστεψε στον προφήτη Μουχάμμεντ (και έγινε μουσουλμάνος),
ο δούλος που εκτελεί τα καθήκοντα του απέναντι στον ΑΛΛΑΧ και στον κύριο του,
ο κύριος μιας αιχμάλωτης που της διδάσκει κανόνες καλής συμπεριφοράς και τη μορφώνει στον καλύτερο δυνατό δρόμο (και της μαθαίνει τη θρησκεία) και την απελευθερώνει και τότε την παντρεύεται” (Sahih Bukhari Vol.1, Book 3, #97A).
"Οι δούλες και οι σκλάβες (και άντρες) στο Ισλάμ είχαν την καλύτερη αντιμετώπιση"... Την καλύτερη (στην καλύτερη περίπτωση, που δεν διευκρινίζεται ποιά ήταν αυτή και υπό ποιές συνθήκες, π.χ. εραστής, ερωμένη), αλλά όχι ίση αντιμετώπιση. Όχι μόνο συνεχίζεις να αποδέχεσαι την ύπαρξη της δουλείας από το Ισλάμ, αλλά οριοθετείς και "κανόνες συμπεριφοράς"! Και, ειλικρινά, στη Συρία, το Ιράκ, τη Βόρειο και κεντρική Αφρική βλέπουμε σήμερα τον σεβασμό του Ισλάμ στον αλλόθρησκο και γενικότερα στον άνθρωπο...!
ΔιαγραφήΛέγεται στο Ιερό Κοράνι: “Και να λατρεύετε τον ΑΛΛΑΧ και να μην έχετε στην λατρεία Αυτού κανένα μέτοχο. Και να προσφέρετε καλοσύνη στους γονείς, τους συγγενείς στα ορφανά και στους φτωχούς στους γείτονες που συνδέεστε με συγγένεια και στους γείτονες που δεν είναι συγγενείς, στους στενούς συντρόφους (φίλους και συνεταίρους), και στους οδοιπόρους που συναντάτε και σ’ όσες έχετε σαν αιχμάλωτες. Γιατί ο ΑΛΛΑΧ δεν αγαπά τον υπερήφανο, τον ματαιόδοξο” (Κοράνι, 4:36).
ΑπάντησηΔιαγραφή“..και σ’ όσες έχετε σαν αιχμάλωτες”. Δηλαδή να τις συμπεριφέρεστε καλά, να τις μορφώνετε, να τις θρέφετε, να τις ντύνετε με τα ρούχα που φοράτε και εσείς, να μην τις βάζετε δυσκολίες πιο βαριές από αυτές που μπορούν να κάνουν, μην τις βρίζετε, μην τις μιλάτε άσχημα.
Είναι ολοφάνερο ότι το Ισλάμ απαγορεύει την κακομεταχείριση των αιχμαλώτων (αντρών και γυναικών) και των σκλάβων. Καλεί μάλιστα τους κυρίους των σκλάβων να τους αντιμετωπίζουν ακόμα και σαν τα παιδιά τους!!
Ο Ιμάμ Μάλικ (ραχίμαχουλλάχ), στη συλλογή ρήσεων του Προφήτη Al-Muwatta‘, στον τόμο 2, σελιδα 734 τονίζει ότι “αυτός που βιάζει μια σκλάβα πρέπει να την πληρώσει και ΕΠΙΣΗΣ να τιμωρηθεί”.
Ο Ιμάμ Σάφιι (ραχίμαχουλλάχ), στο Kitaabu’l-Umm, τόμο 3, σελ 253, τονίζει ότι: “Όποιος εξαναγκάζει με την βία να κάνει ερωτική επαφή με την δούλα, τότε του απομακρύνουν την δούλα, πληρώνει και δέχεται την τιμωρία”.
Επειδή οι ανόητοι επικριτές του Ισλάμ αρέσκονται στο να μας υπενθυμίζουν ότι οι 2 παραπάνω αναφορές των ιμάμηδων Σάφιι και Μάλικ αναφέρονται στις σκλάβες που βιάζονται από άλλους και όχι από τα αφεντικά τους, ας δούμε το παρακάτω.
Ο Όμαρ ιμπν Αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου), δεύτερος Χαλίφης του Ισλάμ, με το που έμαθε ότι ένας Μουσουλμάνος πηρέ μια σκλάβα και έκανε έρωτα μαζί της, διέταξε να τον λιθοβολήσουν, γιατί την πήρε σαν δούλα άδικα (Sunan Al-Bayhaqi, vol. 2, p. 363, Νο 18685;).
Συνεχίζεται το ντελίριο αποδοχής της δουλείας από το Ισλάμ. Δουλεία που τιμωρείται γενικά και αόριστα, αλλά δεν παύεται... Α, ξέχασα... επειδή δεν υπήρχαν διεθνείς συνθήκες. Έφταιγε και φταίει ο υπόλοιπος κόσμος που δεν έκανε κάποια συνθήκη με το Ισλάμ για τη δουλεία...!
ΔιαγραφήΛέει ο ΑΛΛΑΧ στο Άγιο Κοράνι: “..Και μην εξαναγκάζετε τις σκλάβες σας να εκπορνεύονται με σκοπό να κερδίσετε τα πρόσκαιρα αγαθά της ζωής αυτού του κόσμου. Και όποιος τις εξαναγκάζει, ο ΑΛΛΑΧ θα τις συγχωρήσει και θα στείλει (σ’ αυτές) την ευσπλαχνία Του” (Κοράνι, 24:33).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παραπάνω εδάφιο έχει σχέση με τον Αμπντουλλάχ ιμπν Ουμπάι ιμπν Σαλούλ, ο οποίος τον καιρό της άγνοιας, έστελνε τις δούλες του να εκπορνεύονται, για να κερδίζει χρήματα (Tafsir Ibn Kathir).
Λέγεται μάλιστα στο Άγιο Κοράνι ότι είναι καλύτερο ένας πιστός μουσουλμάνος να παντρεύεται μία πιστή δούλα, παρά μία ελεύθερη και άπιστη:
“..Μια σκλάβα που πιστεύει, είναι καλύτερη από μία άπιστη, ακόμα και αν σας γοητεύσει. Ούτε να παντρεύετε τις κόρες σας με άπιστους μέχρι να πιστέψουν. Ένας σκλάβος που πιστεύει, είναι καλύτερος από έναν άπιστο, ακόμα και αν σας γοητεύσει. Γιατί οι άπιστοι σας καλούν στη φωτιά ενώ ο ΑΛΛΑΧ σας γνέφει με τις εντολές Του προς τον Παράδεισο και τη συγγνώμη…” (Κοράνι, 2:221).
Όταν οι μουσουλμάνοι μετανάστευσαν στη Μεδίνα, κάποιοι λίγοι είχαν παραμείνει στη Μέκκα. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) έστειλε τότε τον Μάρσαντ Αλ-Γκανάουι στη Μέκκα, για να βοηθήσει τους εκεί εναπομείναντες μουσουλμάνους να εξέλθουν από την πόλη. Εκεί ο Μάρσαντ συνάντησε μία ειδωλολάτρισα γυναίκα, την Άνακ, την οποία και αγαπούσε από παλαιότερα. Αυτή του πρότεινε να μείνει εκεί μαζί της. Αυτός της απάντησε ότι η ζίνα (μοιχεία) είναι χαράμ. Αυτή τότε του πρότεινε να παντρευτούν. Τότε ο Μάρσαντ επέστρεψε στη Μεδίνα και εξήγησε στον προφήτη το τι είχε συμβεί. Λίγο αργότερα αποκαλύφθηκε το εδάφιο 2:221 του Ιερού Κορανίου: “..Μια σκλάβα που πιστεύει, είναι καλύτερη από μία άπιστη, ακόμα και αν σας γοητεύσει..”.
Τι γίνεται όμως αν αυτές οι αιχμάλωτες ήταν παντρεμένες; Ο τίτλος ιδιοκτησίας για μια αιχμάλωτη, παρέχεται κατόπιν απόφασης από τον Κυβερνήτη. Αν είναι παντρεμένη δεν μπορεί ο αφέντης της να έχει σεξουαλικές επαφές μαζί της αν πρώτα δεν χωρίσει και περάσουν 3 μήνες από τον χωρισμό. Το να πιάνεται και να μεταφέρεται σε Ισλαμική περιοχή η αιχμάλωτη, λογικά λήγει και ο γάμος που έχει.
Λέει το Άγιο Κοράνι:
“..απαγορεύεται να παντρεύεστε με έγγαμες γυναίκες, εκτός από αυτές που το δεξί σας χέρι εξουσιάζει…και εκτός από αυτές, σας επιτρέπονται όλες οι άλλες γυναίκες, μόνο να αναζητήσετε τις γυναίκες σας για γάμο με δώρα απ’ την περιουσία σας, επιδιώκoντας αγνότητα και όχι πόθο..” (Κοράνι, 4:24).
Ο μουσουλμάνος λοιπόν πρέπει πάνω απ’ όλα να επιθυμεί την αγνότητα και όχι τον πόθο.
Είναι τόσο ρηχά αυτά που γράφεις, γιατί βλέπουμε πως εφαρμόζονται, με πωλήσεις και εκπορνεύσεις γυναικών και ανήλικων κοριτσιών από τους Ισλαμιστές τζιχαντιστές...! όσο για τους τίτλους ιδιοκτησίας, που πολύ καλά αναφέρεις, δείχνει το δικαίωμα ιδιοκτησίας επάνω σε άνθρωπο, που τραγικά αποδέχεται το Ισλάμ
ΔιαγραφήΛέει το Άγιο Κοράνι:
ΑπάντησηΔιαγραφή“Και αν κάποιοι από σας δεν έχουν τα μέσα που μ’ αυτά θα μπορούσαν να παντρευτούν ελεύθερες πιστές γυναίκες, τότε μπορούν να πάρουν για σύζυγο κορίτσια που πιστεύουν απ’ αυτά που το δεξί σας χέρι εξουσιάζει. Και ο ΑΛΛΑΧ γνωρίζει πολύ καλά για την Πίστη σας. Είστε ο ένας απ’ τον άλλον. Ας τις παντρευτείτε λοιπόν με την άδεια του κυρίου τους και ας δώσετε σ’ αυτές την προίκα τους, σύμφωνα με ό,τι είναι λογικό. Αυτές τότε με τη σειρά τους οφείλουν να είναι αγνές και όχι λάγνες και ούτε να παίρνουν εραστές…” (Κοράνι, 4:25).
Ο γάμος λοιπόν με μία πιστή σκλάβα δεν θεωρείται ως κάτι το μειωτικό (και ήταν ένα μέσο απελευθέρωσης).
Επίσης είναι πολύ σημαντικό να σημειωθεί ότι οι αιχμάλωτες και σκλάβες είχαν κάθε δικαίωμα να ζητήσουν την απελευθέρωση τους κάτω από τον Κορανικό νόμο. Ακόμα το Άγιο Κοράνι περιγράφει τους Μουσουλμάνους σαν «ευσεβείς» όταν απελευθερώνουν τους σκλάβους:
“Ευσέβεια δεν είναι μόνο να στρέφετε ανατολικά και δυτικά τα πρόσωπα σας αλλά η ευσέβεια είναι εκείνου που πιστεύει στον ΑΛΛΑΧ και στην Έσχατη Μέρα, στους Αγγέλους και στο Βιβλίο και στους προφήτες. Να δίνει από την περιουσία του, ενώ την αγαπάει για τους συγγενείς του και για τα ορφανά και για τους απόρους και για τους οδοιπόρους και τους ζητιάνους και για την απελευθέρωση των σκλάβων” (Κοράνι, 2:177).
Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε για το παραπάνω εδάφιο: “Όποιος εφαρμόσει στη ζωή του το παραπάνω εδάφιο, έχει τελειοποιήσει την πίστη του” (Baidawi, I, 249).
Η λέξη λοιπόν εδώ που μεταφράζεται ως ‘ευσέβεια’ είναι η λέξη: “μπιρρ”. Είναι η οποιαδήποτε καλοσύνη, που θα οδηγήσει αυτόν που την κατέχει, στον Παράδεισο. Όταν ρώτησαν κάποια στιγμή τον Προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) ποια σάντακα (ελεημοσύνη) είναι καλύτερη, ο Προφήτης απάντησε: “Είναι η ελεημοσύνη που δίνεις όταν ενώ έχεις ό,τι χρειάζεσαι, εντούτις φοβάσαι να μην πέσεις στη φτώχεια και αγωνίζεσαι για τα προς το ζειν…” (Sahih Muslim, Zakat, 93; An-Nasai, zakat 60; Ibn Majah & Ahmad, Musnad;).
Και αυτή είναι μία μορφή πραγματικής ευσέβειας έτσι όπως μας προστάζει το Ιερό Κοράνι και όπως το ερμήνευσε ο απεσταλμένος του Θεού. Να δίνει κάποιος ελεημοσύνη, να προσφέρει στον συνάνθρωπο του και ενώ έχει περιουσία, να μη γίνεται αυθάδης και υπερήφανος’ να θυμάται τον ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα και να μη γίνεται αχάριστος, να μη καυχιέται για τον πλούτο του.
Καλοσύνη και ευσέβεια είναι η προσφορά. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε:
“Αυτός που πιστεύει στον ΑΛΛΑΧ και στην Έσχατη Ημέρα, να προσφέρει στον επισκέπτη του” (Bukhari, Adab, 31; Sahih Muslim, Iman, 75;)
&
“Να προσφέρετε στον επισκέπτη σας, ακόμα και αν είναι κάφιρ (άπιστος)” (Ajluni, I, 195;)
&
“Ακόμα και αν έρθει πάνω στο άλογο, πρέπει να δώσεις σ’ αυτόν που έχει ανάγκη” (Abu Dawud, zakat, 33;).
Ο ποιητής και άλιμ (λόγιος) Σάντι Σιράζι (ραχίμαχουλλάχ) είπε: “Δεν είσαι από αυτούς που ζητάνε οτιδήποτε σε άλλη πόρτα εκτός από αυτήν του Αληθινού (του Θεού). Έτσι, ευχαριστώντας (τον Θεό) για την κατάσταση σου, μη γυρνάς την πλάτη σε αυτόν που έρχεται στην πόρτα σου (έχοντας ανάγκη)”.
Ο σέιχ Ατπαζαρί Οσμάν εφέντι (ραχματουλλάχι αλέιχι) είπε: “Το καλύτερο χαρακτηριστικό που αφορά τον πιστό στη σχέση του με τον Θεό, είναι η παράδοση (του ‘εγώ’ στον Θεό) και η ευχαρίστηση (ευγνωμοσύνη προς τον Θεό) ενώ όσον αφορά τη σχέση του με τους ανθρώπους, είναι η συγχώρηση και το έλεος”.
Πέρα από την φιλοξενία (χαρακτηριστικό των αράβων) είναι πολύ ενδιαφέρον το ότι επιτρέπεται σε έναν άντρα να παντρεύεται και μη ελεύθετες γυναίκες (δηλαδή δούλες) αν αυτές είναι αγνές! Άλλη μία επιβεβαίωση της ύπαρξης και αποδοχής δούλων. Τώρα, πρέπει να αναρωτηθώ αν οι δούλες είχαν δικαίωμα άρνησης σε έναν τέτοιο γάμο; Μάλλον δεν πρέπει...
ΔιαγραφήΗ αγάπη για τα χρήματα, είναι μία από τις ιδιαιτερότητες του εγωισμού. Και η βιασύνη είναι μία κακή συνήθεια. Γι’ αυτό, η υπομονή είναι ακόμα πιο ανώτερη από την ευχαριστία προς τον ΑΛΛΑΧ. Ειπώθηκε λοιπόν ότι την Ημέρα της Κρίσεως, θα έρθουν στον ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα ο πιο υπομονετικός από τους ανθρώπους μαζί με αυτόν που δοξολογούσε και ευχαριστούσε τον ΑΛΛΑΧ πιο πολύ από όλους (τους ανθρώπους) και ο ΑΛΛΑΧ θα του πει: “Του έδωσα τα πάντα, Με ευχαρίστησε. Σου έδωσα δυσκολίες, υπέμεινες. Γι’ αυτό λοιπόν θα σου δώσω πολύ περισσότερο από αυτό που σου αναλογεί” (Irakî, Muğni, lV).
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοσύνη λοιπόν και ευσέβεια, είναι και όταν ο πιστός δίνει από την περιουσία του για την απελευθέρωση των σκλάβων και αυτός που δε δίνει και δεν ενδιαφέρεται, μοιάζει σαν το δέντρο που του κόπηκε η γλύκα, επειδή ακόμα και αν τα κλαδιά του είναι πράσινα σαν τα φύλα της χουρμαδιάς, η πρασινάδα αυτή δεν ωφελεί σε τίποτα αν του έχει κοπεί η ρίζα.
Το Ιερό Κοράνι τονίζει και επαινεί τους ενάρετους δούλους και όπως τονίστηκε πιο πριν, δεν θεωρεί τον γάμο μαζί τους ως κάτι το υποτιμητικό:
“Και να παντρεύεστε – ανάμεσα σας άγαμους και τους ενάρετους από τους δούλους σας (είτε άνδρες – είτε γυναίκες). Αν είναι φτωχοί, ο ΑΛΛΑΧ θα τους πλουτίσει από τη Χάρη Του. Γιατί ο ΑΛΛΑΧ είναι Πολυγενναιόδωρος (και) Παντογνώστης. Κι ας μείνουν αγνοί εκείνοι που δεν βρίσκουν τα μέσα για να παντρευτούν, μέχρις ότου ο ΑΛΛΑΧ τους πλουτίσει με (τα μέσα) της χάρης Του.
Κι αν κανείς από τους σκλάβους σας που το δεξί σας χέρι εξουσιάζει (οι δούλοι) ζητήσουν με γραπτή αίτηση την ελευθερία τους (με τίμημα), κάνετε τους αυτή τη χάρη, αν ξέρετε ανάμεσα τους κανέναν που, να αξίζει αυτό το καλό. Και δώστε τους από την περιουσία του ΑΛΛΑΧ που σας έχει δώσει…” (Κοράνι, 24:32-33).
Το κάλεσμα του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) ήταν ένα κάλεσμα για την απελευθέρωση του ανθρώπου και να τεθεί τέλος στην δουλεία του. Ταύτισε την ελευθερία με την ανθρωπότητα και την κατέστησε μια απόδειξη για την τίμηση του ανθρώπου από τον Θεό. Έδωσε μεγάλο ενδιαφέρον στους δούλους, στενεύοντας τις πηγές της δουλείας και διευρύνοντας τους δρόμους της απελευθέρωσης, ενώ παρότρυνε τους ανθρώπους να απελευθερώνουν τους δούλους. Μάλιστα, είπε ότι ένας πιστός θα ανταμειφθεί, ακόμα και αν είχε απελευθερώσει δούλους πριν γίνει μουσουλμάνος.
Ο Χακίμ Ιμπν Χιζάμ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε στον απεσταλμένο του Θεού: “Πριν γίνω μουσουλμάνος, συνήθιζα να κάνω καλό’ έδινα σε ελεημοσύνη, απελευθέρωνα σκλάβους και ήμουν καλός και τρυφερός με τους συγγενείς μου. Θα ανταμοιφθώ για τις πράξεις μου αυτές;” και ο προφήτης του απάντησε: “Έγινες μουσουλμάνος με όλες αυτές τις καλοσύνες (χωρίς να χαθεί η αξία τους)” (Sahih Bukhari, Vol.2, Book 24, #517;).
Όχι μόνο υπάρχουν σκλάβοι, αλλά απελευθερώνονται μόνο υπό προϋποθέσεις, αλλιώς παραμένουν σκλάβοι! Αλλά, λύσε μου και μία απορία με την μη φιλοχρηματία του Ισλάμ: Γιατί οι μουσουλμανοι των πετρελαιοπαραγωγών χωρών δεν δίνουν σε φτωχούς τον πακτωλό των χρημάτων που διαθέτουν, αλλά προτιμάνε να ζουνε στη χλιδή;
ΔιαγραφήΑς δούμε λοιπόν κάτι σχετικό, την ιστορία του θείου του προφήτη, του Άμπου Λάχαμπ, που αναφέρεται στο 111ο κεφάλαιο του Ιερού Κορανίου:
ΑπάντησηΔιαγραφή“Κόπηκαν τα χέρια του Άμπου Λάχαμπ και χάθηκε και ο ίδιος.
Κανένα όφελος δεν είχε από όλα τα πλούτη και τα κέρδη του.
Θα καεί σε φωτιά με πύρινη φλόγα
Και η γυναίκα του θα κουβαλά τα ξύλα για τη φωτιά.
Θα έχει κρεμασμένο γύρω απ’ τον λαιμό της σχοινί από ίνες φύλλου χουρμαδιάς” (Κοράνι, 111:1-5).
Ο Άμπου Λάχαμπ ήταν θείος του Προφήτη αλλά είχε προσπαθήσει αυτός και οι φίλοι του να τον σκοτώσουν (τον προφήτη) και τον έβριζαν, ενώ η σύζυγος του Άμπου Λάχαμπ -η Ουμ Τζαμίλα- συνήθιζε να πετάει πέτρες στον προφήτη και έριχνε αγκάθια στα μονοπάτια απ’ όπου αυτός περνούσε. Και ο Άμπου Λάχαμπ και η σύζυγος του καταδικάστηκαν να πάνε στην Κόλαση, ενώ η ίδια η Ούμ Τζαμίλα θα μεταφέρει την καύσιμη ύλη για τη φωτιά που θα τους καίει.
Ο ίδιος πρώην ιεραπόστολος που ασπάστηκε το Ισλάμ Άμπντουλ-Άχαντ Όμαρ Μίλλερ λέει: “Αυτό το κεφάλαιο αποκαλύφθηκε και από τότε για 10 χρόνια ο Άμπου Λάχαμπ ζούσε και θα μπορούσε να ρεζιλέψει το Ισλάμ και τον Προφήτη. Θα μπορούσε να ασπαστεί το Ισλάμ έστω στα ψέματα, θα μπορούσε να δηλώσει ότι ήθελε να γίνει μουσουλμάνος, μόνο και μόνο για να ρεζιλέψει τον Προφήτη αλλά δεν το έκανε. Γιατί δεν το έκανε; Μα γιατί στο ίδιο το Κοράνι λέγεται ότι δεν θα το έκανε ποτέ. «Χάθηκε ο Άμπου Λάχαμπ» λέγεται στο Κοράνι και αυτό το βιβλίο λέει την αλήθεια. Θα μπορούσε να γίνει στα ψέματα μουσουλμάνος ο Άμπου Λάχαμπ και να πει: «Ο Μουχάμμεντ λέει ότι θα πάω στην κόλαση και ότι δε θα γίνω μουσουλμάνος αλλά εγώ σας λέω ότι αναγνωρίζω το Ισλάμ και θέλω να το ασπαστώ» για να διαψεύσει το Κοράνι αλλά δεν το έκανε γιατί το Κοράνι δεν ήταν λόγος του Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) αλλά του Θεού”.
Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η σημασία της ιστορίας του Άμπου Λάχαμπ και γιατί τον αναφέρω. Ο Άμπου Λάχαμπ είχε μία δούλα, τη Θουγάιμπα. Την ημέρα που γεννήθηκε ο Προφήτης, ο Άμπου Λάχαμπ απελευθέρωσε τη Θουγάιμπα δείχνοντας τη με το δάχτυλο του, η οποία Θουγάιμπα θήλασε τον προφήτη όταν ήταν μωρό. Όταν πέθανε ο Άμπου Λάχαμπ, κάποιος συγγενής του λέγεται ότι τον είδε στο όνειρο του σε μια πολύ άσχημη κατάσταση και τον ρώτησε: “Τί αντιμετώπισες εκεί;” και ο Άμπου Λάχαμπ απάντησε: “Δεν έχω βρει καμία ανάπαυση από τότε που σας άφησα, εκτός του ότι μου δόθηκε να πίνω λίγο νερό από αυτό [και έδειξε το μέρος ανάμεσα στον δείκτη του χεριού του και στα άλλα του δάχτυλα] και αυτό επειδή είχα απελευθερώσει τη Θουγάιμπα [δείχνοντας την με τον δείχτη του χεριού του]” (Sahih Bukhari, Book 7, Vol. 62 , no. 38;).
Ο Ας-Σουχάιλι (ραχίμαχουλλάχ) λέει στο ‘Rawd Al-Anif‘ ότι αυτό έγινε όταν γεννήθηκε ο Προφήτης αλλά ο Ιμπν Χάτζαρ αλ-Ασκαλάνι (ραχίμαχουλλάχ) λέει στο ‘Fath Al-Bari, 9.84‘ και ο Χάφιζ Ιμπν Άμπντουλ-Μπαρρ (ραχίμαχουλλάχ) στο ‘Al-Istai’aab, 1/10‘ και ο Χάφιζ Ιμπν αλ-Τζάουζι (ραχίμαχουλλάχ) στο βιβλίο του ‘Al-Wafa bi Ahwalil Mustafa‘ ότι η απελευθέρωση της Θουγάιμπα από τον Άμπου Λάχαμπ έγινε πολύ μετά τη γέννηση του Προφήτη, μετά την Εγίρα. Γι’ αυτό λοιπόν, επειδή ο Άμπου Λάχαμπ απελευθέρωσε τη δούλα του, γι’ αυτό ως εξαίρεση λέγεται ότι του δόθηκε αυτή η μικρή χάρη να μπορεί να πίνει λίγο μόνο νερό από την παλάμη του χεριού του, ανάμεσα στον δείκτη και στον αντίχειρα του (‘Abdur-Razzaq, Mussanaf).
Το παραπάνω γεγονός μνημονεύεται από τον Αλ-Μπαγάουι και τον Αλ-Μπεϊχάκι (ραχίμαχουμουλλάχ) και το αναφέρουν επίσης ο Ιμπν Καθίρ, ο Ζέιν αλ-Ντιν αλ-Ιράκι, ο Ιμπν Ταϊμίιγια στο ‘al-Sarim al-Maslul‘ και ο Ιμπν αλ-Κάιγιμ αλ-Τζαουζίγια στο ‘Tuhfat al-Mawdud‘.
Ειλικρινά αποκαλυπτικότατο εδάφιο σχετικά με το τι μπορεί να πάθει όποιος τολμήσει να πάει αντίθετα στο Ισλάμ! Αποκαλυπτικότατη η τρομοκράτηση και η αφήγηση της Κόλασης (με ανθρώπινο μάτι και μέτρα)!!!
ΔιαγραφήΟ Γερμανός ανατολιστής Αδάμ Μιτζ απέδειξε ότι η απελευθέρωση των δούλων αποτελεί μια αρχή του Ισλάμ. Λέει χαρακτηριστικά: Στο Ισλάμ υπήρχε ένας κανόνας προς το συμφέρον των δούλων. Ένας δούλος μπορούσε να εξαγοράσει την ελευθερία του πληρώνοντας ένα χρηματικό ποσό και είχε το δικαίωμα να ασχοληθεί με την εργασία που επιλέγει. Αποτελούσε επίσης ένα καλό ήθος να αφήσει ο μουσουλμάνος μια διαθήκη στην οποία απελευθερώνει μερικούς δούλους του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Ισλάμ άλλωστε ύψωσε την αξία των δούλων, στο βαθμό που ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ), όπως αναφέρει ο χριστιανός διανοούμενος Νάζμι Λούκα, κατέστησε του δούλους ίσους με τους βασιλείς των Κουράις! (nazmi luka: muhammad the messenger and the message).
Έτσι, οι ηγέτες των Κουράις (η φυλή στην οποία ανήκε ο Προφήτης) προσπάθησαν με κάθε τρόπο να εμποδίσουν το νέο αυτό κάλεσμα το οποίο αποσκοπεί στην απελευθέρωση των δούλων και απαιτεί την πλήρη ισότητα μεταξύ τους και των κυρίων τους. Οι δούλοι στην Ισλαμική νομοθεσία έχουν μεγαλύτερη αξία από ότι οι δούλοι σε άλλα συστήματα όπως π.χ. οι δούλοι που κατά εκατοντάδες κουβάλησαν στην Αμερική οι λευκοί. Για χάρη των δούλων αποκαλύφτηκαν Κορανικά εδάφια στον Προφήτη, διατάζοντας τον να τους έχει συνεχώς στα μάτια του. Οι δούλοι έχουν βρει την αξιοπρέπεια και την ελευθερία στις μεταρρυθμιστικές αρχές του Ισλάμ και την απελευθέρωσή τους από την ταπείνωση και τη φτώχεια. Το Ισλάμ τους θεωρεί μερικές φορές και κυρίους των μουσουλμάνων.
Αναφέρεται πως ο Όμαρ Ιμπν Αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου), σχολιάζοντας την αγορά του τότε δούλου Μπιλάλ Ιμπν Ραμπάχ αλ-Χαμπάσι (ραντιγιαλλάχου άνχου) από τον Άμπου Μπακρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) για να τον απελευθερώσει, είπε: ο κύριός μας απελευθέρωσε τον κύριο μας!.
Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) εξοργιζόταν ιδιαίτερα με την κακοποίηση των δούλων.
Ο Άμπου Μασούντ αλ-Ανσάρι (ραντιγιαλλάχου άνχου) αναφέρει: “Ενώ έδερνα έναν δούλο μου, άκουσα μια φωνή πίσω μου που λέει: {Μάθε Άμπου Μασούντ ότι ο Θεός έχει περισσότερη δύναμη επάνω σου απ’ ό,τι εσύ επάνω σ’ αυτόν}. Όταν γύρισα, βρήκα τον προφήτη και είπα: {Ω προφήτη! Τον αφήνω ελεύθερο για χάρη του Θεού} και τότε μου είπε: {Αν δεν έχεις κάνει τούτο, θα σε άγγιζε το πυρ (της κόλασης)}” (Sahih Muslim, book of oaths, 4088;).
Έτσι παιδαγωγούσε ο Προφήτης τους Σαχάμπα (Ακολούθους) του και όλους τους πιστούς στον σεβασμό του ανθρώπου, κυρίως του αδύναμου, του δούλου και του υπηρέτη. Αυτό το κάλεσμα ισχύει και για όλους τους μουσουλμάνους κυβερνώντες, παντού και πάντοτε, επιβάλλοντας σε αυτούς την προστασία των δούλων (είτε των αντρών είτε των γυναικών) από τα βασανιστήρια και τον διωγμό και την σοβαρή επιδίωξη της απελευθέρωσής τους.
Την ίδια στιγμή, κάποιοι Σαχάμπα θεωρούσαν τη σεξουαλική επαφή με τις δούλες ως μοιχεία. Ο Χαμπίμπ ιμπν Σαλίμ είπε ότι ένας άντρας έκανε σεξ με τη δούλα της γυναίακας του. Το θέμα γνωστοποιήθηκε στον Νούμαν ιμπν Μπασίρ (ραντιγιαλλάχου άνχου). Ο Νούμαν είπε: “Θα δικάσω σύμφωνα με τη δικαιοσύνη του απεσταλμένου του Θεού. Αν η σύζυγος (αυτού του άντρα) του έδωσε την άδεια, θα τον μαστιγώσω 100 φορές. Αν δεν του έδωσε την άδεια, θα τον θανατώσω” (Sunan At-Tirmidhi, 1451; hasan).
Και η κατάντια συνεχίζεται. Βάζεις πολλά θέματα από το δοκίμιο αθώωσης του Ισλάμ και δεν έχω χρόνο να απαντήσω σε όλα, οπότε τα αφήνω στην λογική του αναγνώστη. "Ένας δούλος μπορούσε να εξαγοράσει την ελευθερία του πληρώνοντας ένα χρηματικό ποσό". Και πως ένας δούλος θα πλήρωνε με χρήματα, αφού ως δούλος δεν πληρωνόταν; Έχω κάτι απορίες... άστα να πάνε. Η αγορά ενός δούλου, όταν παρουσιάζεται σαν απελευθέρωση ανθρώπου και θέλεις να πιστέψω ότι το Ισλάμ είναι κατά της δουλείας; Ψάξε αλλού για ηλίθιους... Όσο για την μαρτυρία της συζύγου κατά του άντρα της για μοιχεία, άστο, ξέρουμε πολύ καλά τι θα σήμαινε κάτι τέτοιο για μία μουσουλμάνα και τι θα της συνέβαινε από τον κοινωνικό περίγυρο, αν τολμούσε (ή τολμήσει) να εκθέσει τον άντρα της...
ΔιαγραφήΟ Προφήτης ήταν ο πιο επιεικής άνθρωπος προς του δούλους. Ο Άνας (ραντιγιαλλάχου άνχου) αναφέρει για τον Προφήτη ότι: “Ήταν ο πιο επιεικής άνθρωπος με τους δούλους, μα τον Θεό δεν δίσταζε να του φέρει το νερό ένας δούλος ή υπηρέτης και να μη πλύνει ο προφήτης το πρόσωπο και τα χέρια του, δεν του ζητούσε κανένας ποτέ κάτι χωρίς να τον ακούσει (ο προφήτης) και να αποχωρήσει μετά τελευταίος και δεν τον χαιρετούσε ποτέ κανείς χωρίς να του απλώσει το χέρι του και να το πάρει πίσω αφού το πάρει ο άλλος” (Sahih Abu Na’em Al-Asbahani, fi dala’ilun-nubuwah (116); Musnad Abu Hanifah (40); Musnad Al Harith (939); Ibn Hajar al-Asqalani,Al-Matalib Al-Alayah (3931)).
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Άνας ιμπν Μάλικ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε για την εμπειρία που είχε από τον Προφήτη: “Τον υπηρέτησα για δέκα χρόνια αλλά ξέρω ότι ποτέ δε με μάλωσε για κάτι που έκανα, ρωτώντας με γιατί το έκανα ή για κάτι που το είχα αφήσει ρωτώντας με γιατί δεν το έκανα”.
Οι ουλεμά (λόγιοι) του Ισλάμ προειδοποιούν από τη συνεχή εργασία των δούλων μέρα νύχτα λέγοντας: “αν τον βάλει ο κύριος να εργάζεται την ημέρα πρέπει να τον αφήνει να ξεκουραστεί το βράδι, και αντίστροφα” και λένε: “πρέπει να τον αφήνει να ξεκουραστεί και να ξαπλώσει το μεσημέρι κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, και να του δίνει χρόνο για τις πέντε καθημερινές προσευχές, και αν ταξιδέψει πρέπει να τον έχει μαζί του πάνω στο μεταφορικό ζώο ή να ανταλλάζουν τη θέση”. Είπαν κιόλας: “Αν ο δούλος είναι αλλόθρησκος, π.χ. Χριστιανός, πρέπει να μην του απαγορεύει ο μουσουλμάνος να πηγαίνει στην εκκλησία, να πίνει το κρασί ή να τρώει το χοιρινό κρέας, διότι αυτή είναι η θρησκεία του” (Al-Banani, Al-Mudawana).
"Ήταν ο πιό επιεικής άνθρωπος με τους δούλους"... Δηλαδή είχε δούλους...! Και γιατί δεν τους απελευθέρωνε; Δεν μπορώ να φανταστώ τι θα έκανε αν ήταν ο πιό σκληρός άνθρωπος...
ΔιαγραφήΗ δουλεία χαρακτήρισε ένα μέρος της ζωής του συντρόφου του προφήτη Σαλμάν αλ-Φάρισι (ραντιγιαλλάχου άνχου), ο οποίος ήταν δούλος σε έναν πλούσιο και έτσι έχασε κάποιες αναμετρήσεις στο πλευρό του προφήτη, όπως οι μάχες Μπαντρ και Ούχουντ. Πήγε ο Σαλμάν στον Προφήτη ο οποίος του συνέστησε να γράψει στον κύριό του, προκειμένου να τον ελευθερώσει. Ο Σαλμάν λοιπόν έγραψε στον κύριό του προσφέροντάς του να του φυτέψει τριακοσίους φοίνικες, και να του πληρώσει σαράντα οκές από χρυσό. Όλοι οι μουσουλμάνοι συνέβαλαν στην εξόφληση του χρέους του Σαλμάν, φέρνοντάς του τους φοίνικες, σκάβοντας τις θέσεις όπου θα φυτευτούν και ήρθε ο ίδιος ο Προφήτης για να τα φυτέψει με το χέρι του, και έτσι απελευθερώθηκε ο Σαλμάν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πρώτη μάχη στην οποία συμμετείχε ο Σαλμάν, ήταν η λεγόμενη μάχη του Χάντακ (ή ‘μάχη Αλ-Αχζάμπ’) και ήταν αυτός ο οποίος ενέπνευσε την ιδέα της μεγάλης τάφρου γύρω από την Μεδίνα για να την προστατέψει από τους εισβολείς. Όταν πέτυχε η ιδέα, όλοι οι σύντροφοί του, τον εκτιμούσαν περισσότερο για την ευφυΐα και τη συνεισφορά του στο Ισλάμ, και έτσι είπαν οι Ανσάρ (οι ντόπιοι κάτοικοι της Μεδίνας που δέχτηκαν τον Προφήτη με τους συντρόφους του μετά την μετανάστευσή τους, το 622 μ.Χ., από την Μέκκα και τον διωγμό των Κουραϊσιτών), αλλά και οι Μουχατζιρίν (οι σύντροφοι του Προφήτη οι οποίοι μετανάστευσαν μαζί του από την Μέκκα στη Μεδίνα): «ο Σαλμάν είναι ένας από μας«, και τότε παρενέβη ο Προφήτης και είπε: «Ο Σαλμάν είναι ένας από μας, ανήκει στον οίκο μου» (Αl-Ηakim Αl-Μustadrak, no. 6541; Αl-Τabarani, al-mujam al-kabir, no. 6040;).
Συνεχίζεις στο ίδιο μοτίβο, επαναλαμβάνοντας και επιβεβαιώνοντας ότι υπήρχαν δούλοι στο Ισλάμ και απελευθερώνονταν ΜΟΝΟ εάν έκαναν αυτό που ήθελε ο αφέντης τους, που τους απελευθερώνε με δική του απόφαση και όχι με απόφαση της κοινωνίας...! Ειλικρινά, αποκαλυπτικότατος ως προς την ελευθερία του ανθρώπου μέσα στο Ισλάμ
ΔιαγραφήΗ ισλαμική νομοθεσία λοιπόν έπρεπε να προχωρήσει σταδιακά στην κατάργηση των φθαρμένων ηθών και παραδόσεων, στενεύοντας τις πηγές της δουλείας και διευρύνοντας τους δρόμους της απελευθέρωσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι η αξία των δούλων στο κράτος του Ισλάμ ήταν πολύ μεγάλη όσο ήταν οι προσπάθειες τους και οι υπηρεσίες που προσέφεραν στην κοινωνία. Η παρελθούσα δουλεία τους δεν αποτελούσε κανένα λόγο υποτίμησης μεταξύ των άλλων αδελφών τους. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) απαγόρευσε όπως εξήγησα την κακοποίηση των δούλων και εξιλέωση για τον ξυλοδαρμό του δούλου από τον κύριο του ήταν η απελευθέρωσή του. Ένας κανόνας ο οποίος δεν υπήρχε στην εποχή πριν το Ισλάμ και δίνει την ελευθερία στον δούλο αν κακοποιείται από τον κύριο του.
Ο Άμπου Σάλεχ Δακουάν αναφέρει από τον Δαδάν ότι είπε: “Βρήκα τον Ιμπν Όμαρ, έναν σύντροφο του Προφήτη και είχε απελευθερώσει έναν δούλο. Πήρε ένα ξυλάκι από το χώμα και είπε: η αμοιβή μου στον Θεό γι’ αυτόν δεν είναι καν ίσα μ’ αυτό το μικρό ξυλάκι, επειδή άκουσα τον Προφήτη να λέει: {όποιος κακοποιήσει η χαστουκίσει τον δούλο του, δεν έχει καμία εξιλέωση παρά μόνο να τον απελευθερώσει}” (Sunan Abu Dawoud, no. 4500;).
Το Ισλαμικό κράτος έπρεπε να δείχνει αλληλεγγύη στον δούλο με ειδικές ανάγκες και στον ασθενή. Ο Ζενμπάα Άμπου Ράουχ (ραντιγιαλλάχου άνχου) ένας σύντροφος του προφήτη, είχε έναν δούλο που λεγόταν Σάνταρ Ιμπν Σάνταρ. Τον έπιασε να φιλάει μια άλλη δούλη του και του προκάλεσε σοβαρή σωματική ζημιά. Έπειτα, όταν πληροφόρησε τον Προφήτη για ό,τι έγινε, ο Προφήτης του είπε: “Γιατί έκανες τέτοιο πράγμα;” και ο Ζενμπάα απάντησε: “Γιατί έκανε το και το” και του ανέφερε το τι έκανε με τη δούλα. Τότε απευθύνθηκε ο Προφήτης στον δούλο και του είπε: “Πήγαινε, είσαι ελεύθερος”. Είπε ο δούλος: “Και σε ποιόν ανήκω τώρα;” και ο Προφήτης του απάντησε: “Στον Θεό και στον Απόστολό Του” και διέταξε τους πιστούς να τον υποστηρίξουν.
Μετά τον θάνατο του Προφήτη, ήρθε ο Σάνταρ (πρώην δούλος πλέον) στον χαλίφη Άμπου Μπακρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) και είπε: “Η διαθήκη του Προφήτη!” εννοώντας ότι ζητάει να συνεχίσει τη βοήθεια που του πρόσφερε ο Προφήτης. Απάντησε ο Άμπου Μπακρ: “Ναι, σε επιδοτούμε εσένα και την οικογένειά σου” και έπαιρνε το επίδομα μέχρι τον θάνατο του χαλίφη. Όταν έγινε ο Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) χαλίφης, ξαναήρθε σ’ αυτόν ο Σάνταρ και είπε: “Η διαθήκη του Προφήτη!” και ο Όμαρ του απήντησε: “Ναι, που θέλεις να μείνεις;” και ο Σάνταρ είπε: “Στην Αίγυπτο”. Τότε έγραψε ο Όμαρ στον κυβερνήτη της Αιγύπτου να τον υποστηρίξει και να του χορηγήσει καλλιεργήσιμη γη για να ζήσει απ’ αυτήν (hassan – Ahmad, 2/182; Abu Dawoud, 4519; Ibn Majah, 2680;).
Το κράτος λοιπόν, κατά την ισλαμική νομοθεσία, αναλαμβάνει τους δούλους με ειδικές ανάγκες όπως τους ελεύθερους, και τους επιδοτεί με τον απαραίτητο μισθό που τους φτάνει για να μην έχουν ανάγκη κανέναν.
Ο δούλος απελευθερωνόταν όταν ο αφέντης του τον ξυλοκοπούσε άδικα! Διαφορετικά παρέμενε δούλος...!!! Όσο για την επιδότηση στους δούλους με ειδικές ανάγκες, δινόταν μόνο σε μουσουλμάνους δούλους!!! Συνέχισε, είσαι αποκαλυπτικότατος
ΔιαγραφήΠαρ’ όλες λοιπόν τις προσπάθειες του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) για την απελευθέρωση των δούλων, μερικοί μοχθηροί μελετητές ισχυρίστηκαν ότι ο προφήτης θέσπισε την δουλεία. Αυτούς τους παραπέμπουμε στον Λάιτνερ ο οποίος απαντά σ’ αυτό το ψέμα λέγοντας:
ΑπάντησηΔιαγραφή“Βλέπουμε τους ανόητους από τους Χριστιανούς να καταδικάζουν το Ισλάμ σαν να ήταν αυτό που θέσπισε την δουλεία, παρά το γεγονός ότι ο Μουχάμμεντ παρότρυνε με κάθε τρόπο την απελευθέρωση των δούλων, και αυτό αποτελεί το ισχυρότερο μέσο για την καταπολέμηση του φαινόμενου” (g.w. leitner: the religion of islam, page 7.).
Επίσης, ο Γάλλος συγγραφέας Βινσάν Μοντιέρ, αντιτιθέμενος σε αυτούς τους ισχυρισμούς, λέει:
“Καταδικάζουν το Ισλάμ για το φαινόμενο της δουλείας το οποίο προϋπήρχε πριν την εμφάνιση του. Επιπρόσθετα, όταν διαδόθηκε το Ισλάμ και εφαρμόστηκαν οι κανόνες του, επιδίωκε την κατάργηση της δουλείας, στον βαθμό που πολλές από τις εξιλεωτικές πράξεις από τις αμαρτίες που διαπράττει ένας πιστός, πραγματοποιούνται μέσω της απελευθέρωσης των δούλων, πράγμα που το Ισλάμ θεωρεί ευεργεσία και υπακοή στον ΑΛΛΑΧ” (arafat kamel al-ashay: rijal wanesa’ aslamou (men and women embraced islam), page 231.).
Η απελευθέρωση λοιπόν των δούλων, αποτελεί εξιλέωση από τις αμαρτίες και υπακοή προς τον ΑΛΛΑΧ Σουμπχάνα ουά Ταάλα!!
Είπε ο Άμπου Χουράιρα (ραντιγιαλλάχου άνχου):
“Ενώ καθόμασταν με τον Προφήτη, ένας άντρας ήρθε και του είπε: {Ω απεσταλμένε του Θεού! Έχω καταστραφεί}. Ο Προφήτης τότε τον ρώτησε τί είχε συμβεί. Απάντησε:{Είχα σεξουαλική επαφή με τη σύζυγο μου, ενώ είχαμε νηστεία}. Ο Προφήτης τον ρώτησε: {Μπορείς να απελευθερώσεις έναν σκλάβο;} και αυτός απάντησε αρνητικά. Τότε ο Προφήτης τον ρώτησε: {Μπορείς να νηστέψεις για 2 συνεχόμενους μήνες;} και αυτός απάντησε πάλι αρνητικά. Ο Προφήτης τότε τον ρώτησε: {Μπορείς να θρέψεις 60 φτωχούς;} και αυτός απάντησε και πάλι αρνητικά. Τότε ο Προφήτης, έμεινε για λίγο αμίλητος και ενώ ήμασταν έτσι, έφεραν στον Προφήτη ένα μεγάλο καλάθι με χουρμάδες. Ρώτησε τότε ο Προφήτης: {Πού είναι αυτός που έχει ανάγκη;} και όταν ήρθε, ο Προφήτης του είπε: {Πάρε αυτό το καλάθι (με τους χουρμάδες) και δώστο σε ελεημοσύνη}. Τότε ο άντρας αυτός είπε: {Θα έπρεπε να το δώσω σε κάποιον πιο φτωχό από ‘μένα; Μα τον Θεό, δεν υπάρχει πιο φτωχή οικογένεια ανάμεσα στα δύο βουνά της (τα βουνά της Μεδίνας) πιο φτωχή από τη δική μου}. Ο Προφήτης τότε χαμογέλασε μέχρι που φάνηκαν τα δόντια του και είπε: {Θρέψε την οικογένεια σου με αυτά}” (Sahih Bukhari, Vol.3, Book 31, #157).
Ο Βρετανός διανοούμενος Κουίλιαμ μιλάει για τις αναφορές που δημιούργησαν οι αχρίοι μελετητές του Ισλάμ και λέει: “Τέτοιες αναφορές είναι αναμφισβήτητα αναληθείς, δεν μπορεί να ευσταθούν ή να έχουν γίνει ποτέ” (abdullah quilliam: islamic faith, page 26).
Ο ίδιος αποδεικνύει ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είναι αυτός που έθεσε τέλος στην δουλεία σε όλη την Αραβική Χερσόνησο. Δίνει παράδειγμα με τις περιοχές της ανατολικής και βόρειας Αφρικής στις οποίες διαδόθηκε το φαινόμενο της σωματεμπορίας και της δουλείας, και δείχνει ότι ο λόγος έγκειται στο γεγονός ότι το Ισλάμ δεν είχε φτάσει εκεί, διότι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του Ισλάμ είναι η καθοριστική κατάργηση της δουλείας, παρά το γεγονός ότι οι δουλέμποροι, όπως λέει ο Εντουάρντ Μπρόι, “ήταν κυρίως Ευρωπαίοι”, κι έτσι “σταμάτησε το κίνημα της ανάπτυξης στις αφρικανικές χώρες λόγω του μεγάλου χάους που προκάλεσαν εκεί οι Ευρωπαίοι δουλέμποροι” (edouard perroy: histoire générale des civilizations (general history of civilizations), 1965, collab).
Βλέπω ότι θέλεις να διαφεύγεις της αλήθειας εκείνης που λέει ότι το Ισλάμ αντικατέστησε την δουλεία με την εφαρμογή κοινωνικών τάξεων. Των φυλών (και της ισχύς που αυτές είχαν απέναντι σε άλλες φυλές), των οικονομικών και στρατιωτικών τάξεων και του... λαού (δηλαδή των δούλων). Δεν είσαι καλός μελετητής. Δεν είσαι καν μελετητής. Είσαι κακός και χωρίς προσωπική άποψη αντιγραφέας
ΔιαγραφήΑν ειπωθεί ότι το Ισλάμ δεν έθεσε τέλος ολοκληρωτικά στην δουλεία και στην σωματεμπορία παρά τις μεγάλες προσπάθειες του Προφήτη στην καταπολέμησή τους, η απάντηση είναι ότι το Ισλαμικό κράτος δεν θα μπορούσε μόνο του να καταργήσει εντελώς αυτά τα φαινόμενα για πολλούς και αυτονόητος λόγους:
ΑπάντησηΔιαγραφή~αυτά τα φαινόμενα ήταν παλιά και ευρέως διαδεδομένα σε όλες τις ανθρώπινες κοινωνίες, τις αραβικές και τις μη αραβικές, από τα αρχαιότερα χρόνια. Η Ισλαμική νομοθεσία, όπως κάνει και αλλού, έπρεπε να προχωρήσει σταδιακά στην κατάργηση των φθαρμένων ηθών και παραδόσεων, στενεύοντας τις πηγές της δουλείας και διευρύνοντας τους δρόμους της απελευθέρωσης.
~αυτά τα έθιμα ήταν, πριν την εμφάνιση του Ισλάμ, διεθνούς χαρακτήρα. Όλα τα κράτη και όλες οι αυτοκρατορίες – χωρίς εξαίρεση – ασκούσανε την δουλεμπορία και την σωματεμπορία. Έτσι η κατάργηση του φαινόμενου χρειαζόταν μια διεθνή συμφωνία, που να επιβάλλει σε όλους την απαγόρευση της δουλεμπορίας. Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια της ζωής του προφήτη το νεοσύστατο Ισλαμικό κράτος τότε δεν είχε τη δύναμη ούτε τα μέσα για την απαγόρευση αυτών των εθίμων.
~το Ισλάμ ήταν ακόμη νεόφερτο στη ζωή των ανθρώπων. Αν το κράτος εξέδιδε μια απόφαση που απαγορεύει την δουλεία, εκείνοι που το εμπόριο και οι επιχειρήσεις τους εξαρτώνται από δούλους θα αντιμετώπιζαν μεγάλο πρόβλημα. Έτσι το Ισλαμικό σύστημα έπρεπε να υιοθετήσει μια σταδιακή πολιτική στην κατάργηση του φαινόμενου.
~το Ισλαμικό κράτος δεν διέθετε όλα τα οικονομικά μέσα που θα του εξασφάλιζαν να αναλάβει αυτούς τους δούλους οικονομικά μετά την απελευθέρωσή τους, ούτε να τους παρέχει όλους θέσεις εργασίας. Είναι γνωστό ότι οι δούλοι ήταν υπό την κηδεμονία των κυρίων τους, αναλάμβαναν κάποιες δουλειές γι, αυτούς και έτρωγαν από τα χρήματά τους.
Το Ισλάμ δεν μπόρεσε να πολεμήσει την δουλεία, και χρειαζόταν διεθνή συμφωνία γι αυτό. Όμως, μπόρεσε να διαδοθεί βίαια (με την απειλή θανάτου των απίστων) χωρίς να χρειάζεται κάποια διεθνή συμφωνία...! Το ότι ψάχνεις για δικαιολογίες δεν είναι αστείο. Είναι τραγικό της φύσης του θρησκευτικού φανατισμού που σε διέπει
ΔιαγραφήΕπιπλέον είσαι αστείος, γιατί οι δούλοι απελευθερώνονται μόνο αν γίνουν μουσουλμάνοι!!! Τι να πω! Τα είπες όλα!!!
ΔιαγραφήΑπαγόρευση της σωματεμπορίας: Απόδειξη της καταπολέμησης της σωματεμπορίας στην Ισλαμική νομοθεσία αποτελεί η απαγόρευση όλων των μορφών της, κυρίως σε ό,τι αφορά τις γυναίκες και των παιδιών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Άμπου Χουράιρα αναφέρει ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε:
“Είπε ο Θεός: {Θα είμαι ενάντιος σε τρεις ανθρώπους στην Ημέρα της Κρίσεως: σε όποιον ορκίστηκε στο όνομά Μου και έπειτα πρόδωσε, σε όποιον πούλησε έναν ελεύθερο και εκμεταλλεύτηκε την τιμή του και όποιον προσέλαβε έναν εργάτη και αφού έγινε η δουλειά του, δεν τον πλήρωσε για τον κόπο του}” (Sahih Bukhari, kitab al-beyou, bab ithm man ba’ horan, no. 2075).
Το έγκλημα της σωματεμπορίας είναι διαδεδομένο με διάφορες μορφές στις ανθρώπινες κοινωνίες χθες και σήμερα. Το διέπραξαν οι αραβικές φυλές, οι Πέρσες και οι Ρωμαίοι πριν την προκήρυξη του Ισλάμ από τον προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ), απαγάγανε του ανθρώπους από τους δρόμους, τους έκλεβαν ό,τι είχαν και τους πουλούσαν σε αγορές δούλων.
Στην νεότερη εποχή, δουλεμπορία άσκησαν και οι Αμερικανοί εναντίον των νέγρων, ιδρύοντας και οργανισμούς για την αγοραπωλησία τους, διαπράττοντας το χειρότερο είδος ρατσισμού εις βάρος τους. Εμφανιστήκαν και ομάδες για την αγοραπωλησία των γυναικόπαιδων, με στόχο μόνο την κερδοσκοπία. Τέτοιες ομάδες έφτασαν και στο βαθμό να εκμεταλλευτούν φυσικές καταστροφές και πολέμους για να ασκήσουν το αισχρό εμπόριο τους. Απόδειξη αποτελούν τα τελευταία γεγονότα στην καταστροφή των τσουνάμι, σύμφωνα με τις δημοσιεύσεις εφημερίδων, με τους τρομακτικούς αριθμούς γυναικών και παιδιών που υπήρξαν θύμα σωματεμπορίας. Από την άλλη το Ισλάμ απαγόρευσε την σωματεμπορία με αυτόν τον τρόπο, καταπολέμησε την εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο και απαγόρευσε ρητά τον εξαναγκασμό των κοριτσιών στην άσκηση της πορνείας (όπως αναφέρθηκε παραπάνω), όπως αναφέρει το Ιερό Κοράνι: “Και μην αναγκάζετε τις δούλες σας στην πορνεία, ενώ επιθυμούν την αγνότητα, επιδιώκοντας τα πρόσκαιρα αγαθά της επίγειας ζωής” (Κοράνι, 24:33).
Πέραν του ότι η δουλεμπορία είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, εκβιάζοντας το δικαίωμα του ανθρώπου να ζει με ασφάλεια και αξιοπρέπεια, τον ξεριζώνει από τη γαλήνη του οικογενειακού του περιβάλλοντος φυτεύοντας τον στην κόλαση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και του ψυχοσωματικού βασανισμού. Όλα αυτά τα φαινόμενα αντιμετωπίζονται αυστηρά και ρητά από το Ισλάμ και τον Προφήτη του. Έτσι, διαφαίνεται πως η προφητική παράδοση αντιμετώπισε την σωματεμπορία, χαράζοντας με λαμπρά γράμματα στις σελίδες της ιστορίας ότι το ισλαμικό νομοθετικό σύστημα είναι το πρώτο στην ανθρώπινη ιστορία που καταπολέμησε την δουλεμπορία και την εκμετάλλευση του ανθρωπίνου σώματος (Supporting prophet Muhammad website).
Και εάν το Ισλάμ δεν αποδέχεται τη δουλεία, τότε πως εξηγείς το "δικαίωμα" του άντρα να έχει όσες γυναίκες θέλει, χωρίς αυτές να έχουν άποψη για την πολυγαμική κατάσταση του άντρα, αλλά και χωρίς να έχουν άποψη για την δική τους κατάσταση η οποία ελάχιστα διαφέρει από την φυλάκισή τους; Έχουν αυτές οι γυναίκες δικαίωμα επιλογής; Έχουν αυτές οι γυναίκες δικαίωμα να πούνε όχι; Έχουν αυτές οι γυναίκες δικαίωμα να νιώσουν γυναίκες (κλειτοριδεκτομή) αντί για σκλάβες και ερωτικά αντικείμενα;
ΔιαγραφήΟι ανόητοι επικριτές του Ισλάμ ισχυρίζονται ότι ο Χριστιανισμός κάλεσε προς απελευθέρωση των δούλων και κατάργηση της δουλείας, επειδή οι «άγιοι» και οι πατέρες του Χριστιανισμού έγραψαν κατά της δουλείας. Ακόμα όμως και αν έγραψαν κατά της δουλείας (και όντως ορισμένοι το έκαναν), ξεχνάνε ότι στα ιερά του βιβλία η δουλεία θεμελιώνεται με κάθε τρόπο. Ας δούμε όμως μερικά εδάφια από τη Βίβλο, από την Παλαιά και από την Καινή Διαθήκη:
ΑπάντησηΔιαγραφή“Και ο δούλος σου και η δούλη σου, όσους κι αν έχεις, από τα έθνη που είναι γύρω σας, απ’ αυτά θα αγοράζεις δούλον και δούλη. Κι ακόμα, από τους γιους των ξένων, που παροικούν μεταξύ σας, απ’ αυτούς θα αγοράζετε, και από τις συγγένειές τους, που βρίσκονται μεταξύ σας, όσοι γεννήθηκαν στη γη σας· και θα είναι σε σας για ιδιοκτησία Και θα τους έχετε κληρονομιά για τα παιδιά σας, ύστερα από σας, για να τους κληρονομήσουν ως ιδιοκτησία· δούλοι σας θα είναι παντοτινά· όμως, επάνω στους αδελφούς σας, τους γιους Ισραήλ, δεν θα εξουσιάζετε, ο ένας επάνω στον άλλον, με αυστηρότητα..” (Λευιτικό, 25:44-46).
“ΚΑΙ αν κάποιος χτυπήσει τον δούλο του ή τη δούλη του με ράβδο και πεθάνει κάτω από τα χέρια του, οπωσδήποτε θα τιμωρηθεί.. Αν, όμως, ζήσει μία ημέρα ή δύο, δεν θα τιμωρηθεί· επειδή είναι δικό του χρήμα” (Έξοδος, 21:20-21).
Όμως, όπως είχαμε πει, ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) διέταξε να ελευθερωθεί μια σκλάβα μόνο και μόνο γιατί ο αφέντης της τόλμησε να τη χτυπήσει στο πρόσωπο (Sahih Muslim, book 15, no. 4082;).
“Και τώρα, θανατώστε από τα παιδιά όλα τα αρσενικά, θανατώστε ακόμα και όλες τις γυναίκες, όσες γνώρισαν άνδρα, που κοιμήθηκαν μαζί του. Όλα όμως τα μικρά κορίτσια, όσα δεν γνώρισαν κοίτη άνδρα, φυλάξτε τα για τον εαυτό σας ζωντανά” (Αριθμοί, 31:17-18).
“ΟΤΑΝ βγεις να πολεμήσεις τους εχθρούς σου, και ο Κύριος ο Θεός σου τους παραδώσει στα χέρια σου, και πάρεις απ’ αυτούς αιχμαλώτους,και δεις ανάμεσα στους αιχμαλώτους μια όμορφη γυναίκα, και την επιθυμήσεις, για να την πάρεις στον εαυτό σου για γυναίκα, τότε, θα τη φέρεις στο σπίτι σου, και θα ξυρίσει το κεφάλι της, και θα κόψει τα νύχια της· και θα βγάλει τα ενδύματα της αιχμαλωσίας της από πάνω της, και θα καθήσει στο σπίτι σου, και θα κλάψει τον πατέρα της και τη μητέρα της έναν ολόκληρο μήνα· και ύστερα θα μπεις μέσα σ’ αυτή, και θα είσαι άνδρας της, κι εκείνη θα είναι γυναίκα σου. Και αν συμβεί να μη ευχαριστιέσαι σ’ αυτήν, τότε θα την εξαποστείλεις ελεύθερη· και δεν θα την πουλήσεις για ασήμι, δεν θα την εμπορευθείς, επειδή την ταπείνωσες” (Δευτερονόμιο, 21:10).
Δεν θα σου πω πολλά. "Δούλος Κυρίου" (δηλαδή, δούλος του Θεού) σου λέει κάτι; Μάλλον δεν σου λέει τίποτε. Γιατί έμαθες να βλέπεις δούλους ανθρώπους, όντας εσύ πρώτα δούλος (μη ελεύθερος) στο πνεύμα. Και, που είσαι... Μην μπερδεύεις την Καινη Διαθήκη (που είναι συμπλήρωμα για καλύτερη κατανόηση) της Παλαιάς Διαθήκης. Ο Χριστιανισμός δεν θέλει δούλος. Εσύ όμως θέλεις, επειδή δεν τολμάς να ανοίξεις το μυαλό σου, να δεις την κατάστασή σου και να κλάψεις γι αυτήν. Αν και κάνεις αντιγραφή - επικόλληση τα όσα γράφεις (δηλαδή προφανέστατα δεν είναι αποτέλεσμα δικής σου σκέψης) θα σου το ξαναπώ: Δούλοι στον Χριστιανισμό δεν υπάρχουν. Υπάρχει ισότητα ανθρώπων και ελεύθερη βούληση
ΔιαγραφήΓια να δούμε τώρα τί λέει ο Απόστολος Παύλος στην Καινή Διαθήκη. Αφού λοιπόν πρώτα (και σωστά) λέει ότι δεν υπάρχουν πλέον ελεύθεροι και δούλοι (και πράγματι στα ‘μάτια’ του Θεού η αξία βρίσκεται στην Πίστη και στην καρδιά), η υποκρισία του αποκαλύπτεται στη συνέχεια όταν λέει:
ΑπάντησηΔιαγραφή“ΟΣΟΙ είναι κάτω από ζυγό δουλείας, ας θεωρούν τούς κυρίους τους άξιους κάθε τιμής, για να μη δυσφημείται το όνομα του Θεού και η διδασκαλία” (Α Τιμόθεου, 6:1),
“Οι δούλοι, υπακούτε στους κατά σάρκα κυρίους σας με φόβο και τρόμο, με απλότητα της καρδιάς σας, σαν στον Χριστό” (προς Εφεσιους 6:5),
“Tους δούλους να τους νουθετείς να υποτάσσονται στους δικούς τους κυρίους, να τους ευαρεστούν σε όλα, να μη αντιμιλούν” (Τίτος 2:9),
“Οι δούλοι, υποτάσσεστε με κάθε φόβο στους κυρίους σας, όχι μονάχα στους αγαθούς και επιεικείς, αλλά και στους διεστραμμένους” (Α Πέτρου 2:18).
Οι Χριστιανοί κατήγοροι του Ισλάμ δικαιολογούν τα παραπάνω λέγοντας ότι ο Παύλος δεν ήθελε να θεωρηθεί ο Χριστιανισμός ως ένα κοινωνικό κίνημα που καλεί στην απελευθέρωση (βλ. Αγουρίδης Σάββας, «Αποστόλου Παύλου Πρώτη προς Κορινθίους Επιστολή», Θεσσαλονίκη 1982, εκδ. Πουρναράς, σελ. 120-122). Αστειότητες.
Στην Α’ προς Κορινθίους Επιστολή ο Παύλος λέει: “Ας μένει ο καθένας στην κατάσταση που ήταν όταν δέχτηκε την κλήση του Θεού. Ήσουν δούλος όταν σε κάλεσε; Μη νοιάζεσαι γι’ αυτό. Και αν ακόμα έχεις τη δυνατότητα να γίνεις ελεύθερος, προτίμησε μάλλον αυτό που είσαι. Γιατί όποιος δέχτηκε την κλήση του Κυρίου όντας δούλος, απελευθερώθηκε απ’ τον Κύριο” (Α’ προς Κορινθίους, 7:20-22) ενώ παρακάτω στο εδάφιο 23 λέει: “μην υποδουλώνεστε σε ανθρώπους”. Τί μας λέει δηλαδή ο Παύλος; Λέει ότι όποιος ήταν δούλος και έγινε Χριστιανός, απελευθερώθηκε ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ και όχι κυριολεκτικά και καλεί τους Χριστιανούς να μην υποδουλώνονται στους ανθρώπους ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ και ΟΧΙ ΣΩΜΑΤΙΚΑ. Το ίδιο λέει και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος: “Δεν βλάπτει αυτή η δουλεία αγαπητέ [η σωματική] αλλά η φυσική δουλεία, αυτή της αμαρτίας” (ΙΘ’ Ομιλία εις την Α’ προς Κορινθίους Επιστολή).
Αν και συμφωνώ απολύτως στο ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να γίνονται δούλοι των παθών τους και των αμαρτιών, εντούτις βλέπουμε ότι ο Παύλος ΔΕΝ ΚΑΛΕΙ ΠΡΟΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΔΟΥΛΩΝ και σε κατάργηση της δουλείας και ότι αυτό που λέει ότι δεν υπάρχουν ελεύθεροι και δούλοι το εννοεί πνευματικά και όπως είδαμε ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ. Άλλωστε στην επιστολή του Παύλου προς τον Φιλήμονα (στην Καινή Διαθήκη) ο Παύλος κάλεσε μεν τον Φιλήμονα να υποδεχτεί με καλό τρόπο και ευγένεια τον δούλο του Ονήσιμο -ο οποίος είχε δραπετεύσει από το αφεντικό του στην Έφεσο και είχε καταφύγει στον Παύλο στη Ρώμη- αλλά ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΑΛΕΣΕ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ.
Επειδή δεν κατανοείς ούτε την διαβάθμιση της υποδούλωσης ενός ανθρώπου, θα σου την πω, για να μην λες ότι δεν σου το είπε ποτέ κανείς. Ο δούλος υποτάσσεται πρώτα στο μυαλό και μετά στο σώμα. Αν δεν μπορέσει να νιώσει την λαχτάρα της ελευθερίας και να αγαπήσει την ελευθερία με το πνεύμα του, ποτέ δεν θα τολμήσει να ελευθερώσει το σώμα του. Είσαι απλά υποχείριο του (κακού) Ισλάμ που χωρίζει σε τάξεις και σε κάστες τους ανθρώπους και που προωθεί την δουλεία. Δεν είσαι τίποτε άλλο από ένα κακό φερέφωνο ρεύματος
ΔιαγραφήΤι λέει ο Ιησούς; Σύμφωνα με την Κ.Δ. φέρεται προωθεί τον ξυλοδαρμό του δούλου στην παρακάτω παραβολή, όπου ναι μεν τα λόγια είναι μεταφορικά (και όχι κυριολεκτικά), δείτε όμως τι λόγια χρησιμοποιούνται:
ΑπάντησηΔιαγραφή“Ο κύριος εκείνου τού δούλου θα έρθει σε ημέρα που δεν προσμένει, και σε ώρα που δεν ξέρει· και θα τον αποχωρίσει, και θα βάλει το μέρος του μαζί με τους απίστους. Και εκείνος ο δούλος, που γνώρισε το θέλημα του κυρίου του, αλλά δεν ετοίμασε ούτε έκανε σύμφωνα με το θέλημά του, θα δαρθεί πολύ. Αλλά, όποιος, ενώ δεν γνώρισε, όμως έπραξε άξια δαρμών, θα δαρθεί λίγο. Και σε όποιον δόθηκε πολύ, πολύ θα ζητηθεί απ’ αυτόν· και σε όποιον είναι εμπιστευμένος πολύ, περισσότερο θα απαιτήσουν απ’ αυτόν” (Λουκάς, 12: 46-48).
Η αγορά και το δουλεμπόριο λοιπόν περιγράφεται τέλεια στη Βίβλο. Ο δούλος δεν έχει σχεδόν καμία τύχη να ελευθερωθεί. Περιγράφεται σαν ιδιοκτησία παντοτινή και σαν ιδιοκτησία κληρονομείται. Όσοι γεννιούνται στην γη γίνονται δούλοι. Μπορείς να αγοράσεις από οποιοδήποτε έθνος δούλο ή δούλα, αρκεί να μην είναι Ισραηλίτης. Βλέπουμε ότι ο δούλος εδώ μπορεί να αποκτηθεί ανά πάσα στιγμή. Στο Ισλάμ από την άλλη ο δούλος είναι ο αιχμάλωτος πολέμου ο οποίος ελευθερώνεται είτε με λύτρα είτε σαν χάρη όπως είδαμε παραπάνω.
Αν κάποιος σπάσει στο ξύλο τον δούλο του ή την δούλα του με ραβδί και πεθάνει, θα τιμωρηθεί (δεν γνωρίζουμε πως). Αν όμως ο ζήσει για ακόμα μία ή δύο ημέρες, ΔΕΝ τιμωρείται γιατί σύμφωνα με τη Βίβλο ο δούλος είναι σαν τα χρήματα του. Ιδιοκτησία του.
Δεν είσαι μόνο δούλος στο μυαλό, αλλά είσαι πολύ βαθιά νυχτωμένος ως προς το πνεύμα του Χριστιανισμού και τα όσα δίδαξε ο Χριστός, ο οποίος ήρθε στη Γη, δίδαξε, χλευάστηκε, βασανίστηκε, σταυρώθηκε και πέθανε επι του Σταυρού, για να απελευθερώσει τον άνθρωπο. Ο Χριστός δίδαξε την ελευθερία του ανθρώπου γι αυτό και ο χριστιανισμός κυνηγήθηκε ανελέητα από τους ισχυρούς του κόσμου και μέχρι σήμερα από εκείνους που στηρίζουν την ισχύ τους στην δουλεία. Και δεν είναι το ότι διαβάζεις ρηχά την Καινή Διαθήκη, με αποτέλεσμα να μην μπορείς να κατανοήσεις τα γραφόμενα σε αυτήν. Είναι το ότι είσαι επικίνδυνος για όλους, αφού ενστερνίζεσαι ως φυσικό επακόλουθο την δουλοποίηση του ανθρώπου... Προφανώς είσαι γεννημένος δούλος, τόσο στο μυαλό όσο και στο σώμα
ΑπάντησηΔιαγραφή